14 Δεκεμβρίου 1799: πεθαίνει ο Τζορτζ Ουάσινγκτον, πρώτος πρόεδρος των Η.Π.Α.

1ος Πρόεδρος των ΗΠΑ
Θητεία 30 Απριλίου 1789 – 4 Μαρτίου 1797
Αντιπρόεδρος Τζον Άνταμς
Διάδοχος Τζον Άνταμς

Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση 22 Φεβρουαρίου 1732 Βιρτζίνια, ΗΠΑ
Θάνατος 14 Δεκεμβρίου 1799 (67 ετών) Βιρτζίνια, ΗΠΑ
Εθνικότητα Αμερικανός
Πολιτικό Κόμμα Κανένα
Υπογραφή


Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον (αγγλ. George Washington) (22 Φεβρουαρίου 1732 – 14 Δεκεμβρίου 1799) ή Γεώργιος Ουάσιγκτον ήταν πρωταγωνιστής του απελευθερωτικού αγώνα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έναντι της Μεγάλης Βρετανίας (1775-1783), ως αρχηγός του Ηπειρωτικού Στρατού και πρώτος Πρόεδρος της χώρας υπό το νεοσυνταχθέν σύνταγμα αυτής.

Πρώτα χρόνια
Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1732 στα κτήματα της οικογενείας του, στο Πόουπς Κρικ στην επαρχία Ουεστμόρλαντ της Βιρτζίνια. Έλαβε μικρή και ακανόνιστη σχολική μόρφωση. Ασχολήθηκε με την τοπογραφία και στα 16 του έγινε επόπτης των κτημάτων του λόρδου Φαίρφαξ. Το 1749 διορίστηκε επίσημος τοπογράφος της επαρχίας Κάλπερερ. Μετά το θάνατο του πατέρα του, Αυγουστίνου, και του αδερφού του, Λώρενς, κληρονόμησε μεγάλη περιουσία.

Στην πολιτοφυλακή της Βιρτζίνια
Το 1752 ονομάστηκε ταγματάρχης της πολιτοφυλακής της Βιρτζίνια και ανέλαβε την εκπαίδευση των ανδρών της περιοχής του. Το 1754 ηγήθηκε μιας εκστρατείας για να διώξει τους Γάλλους από την περιοχή του Οχάιο. Μαζί με Ινδιάνους συμμάχους του, διέλυσε ένα γαλλικό απόσπασμα. Στη συνέχεια κατασκεύασε ένα οχυρό, το Φορτ Νεσέσιτυ, αλλά αναγκάστηκε να παραδοθεί καθώς οι Γάλλοι και οι Ινδιάνοι ήταν αριθμητικά ανώτεροι. Όταν ελευθερώθηκε από τους Γάλλους και επέστρεψε στη Βιρτζίνια δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος για την ήττα. Το 1755 συμμετείχε ως επιτελής στην εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Μπράντοκ, το οποίο κατατροπώθηκε από τους Γάλλους στη μάχη της Μονονγκαχέλα. Εκεί ο Ουάσινγκτων αναγνωρίστηκε ως ήρωας καθώς κατάφερε να μαζέψει τα απομεινάρια του στρατού για την υποχώρηση. Γι' αυτό προήχθη σε συνταγματάρχη και ανακυρήχθηκε διοικητής όλων των δυνάμεων της Βιρτζίνια. Το 1758 έλαβε μέρος στην εκστρατεία που κατέλαβε το Φορτ Ντυκέν και έδιωξε τους Γάλλους από την περιοχή.

Η Αμερικανική Επανάσταση
Ο Ουάσινγκτον είχε μεγαλώσει την περιουσία του μετά το γάμο του με την πλούσια χήρα, Μάρθα Κούστις. Είχε στην κατοχή του πάνω από 50 τ.χλμ. εκτάσεις, ενώ μόνο στο Μάουντ Βέρνον απασχολούσε περισσότερους από 100 σκλάβους. Από το 1759 έως το 1774 εκλεγόταν βουλευτής της Βιρτζίνια. Αρχικά, δεν είχε μεγάλο ρόλο στις διαμαρτυρίες των Αμερικανών εναντία στους Άγγλους και δεν ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας. Με τη συνεχή καταπίεση των Άγγλων άρχισε να δραστηριοποιείται στους ηγετικούς κύκλους των αποίκων.

Έτσι, όταν η επανάσταση ξεκίνησε ο Ουάσινγκτον εμφανίστηκε στο Κογκρέσο με πολεμικά δείχνοντας ότι ήταν έτοιμος για πόλεμο. Το 1775 ανέλαβε την αρχιστρατηγία του αμερικάνικου στρατού. Το 1776 κατέλαβε τη Βοστόνη μετά από πολιορκία. Οι Βρετανοί κατάφεραν να καταλάβουν τη Νέα Υόρκη ο Ουάσινγκτον αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Στις 25 Δεκεμβρίου 1776 πέρασε τον ποταμό Ντελάγουερ και πέτυχε σημαντική νίκη στο Τρέντον και αργότερα στο Πρίνστον. Η τακτική του Ουάσινγκτων ήταν να κερδίζει χρόνο για να κουράσει τους Άγγλους και για να πετύχει την υποστήριξη από τους Ευρωπαίους. Το 1777 συνέβαλε στην αποφασιστική νίκη στη Σαρατόγκα που οδήγησε τους Γάλλους να συμμετέχουν ανοιχτά στον πόλεμο. Με τη συμμετοχή των Γάλλων στον πόλεμο η κατάσταση άλλαξε εις βάρος της Βρετανίας. Τελικά, το 1781 ο Βρετανός στρατηγός Τσαρλς Κορνουάλις παρέδωσε το Γιορκτάουν στους Αμερικανούς σηματοδοτώντας έτσι το τέλος του πολέμου. Η συνθήκη του Παρισιού το 1783 αναγνώρισε τις Η.Π.Α. ως ανεξάρτητο κράτος.

Μετά την Επανάσταση
Μετά το τέλος του πολέμου το 1783 αποσύρθηκε στις καλλιέργειές του, αλλά επέστρεψε στη δημόσια ζωή στο τέλος της δεκαετίας του 1780, ανήσυχος για την πορεία της ένωσης, για να παρακινήσει και να επιβλέψει την σύνταξη του συντάγματος, το οποίο ισχυροποίησε τους δεσμούς μεταξύ των Πολιτειών δίνοντας στη χώρα ουσιαστικά τη μορφή που έχει σήμερα. Μετά την ψήφιση του συντάγματος εξελέγη δύο φορές στην Προεδρία, λαμβάνοντας το 100% των ψήφων από το εκλεκτορικό σώμα. Αυτός ξεκίνησε την παράδοση που ήθελε τους προέδρους των Η.Π.Α. να μην επιδιώκουν την εκλογή τους για τρίτη θητεία στο αξίωμα, η οποία έγινε επίσημος νόμος μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεν ανήκε σε κόμμα, καθώς οι Εθνοπατέρες των Η.Π.Α. ήλπιζαν πως δεν θα εξελίσσονταν κομματικές παρατάξεις στη χώρα τους, ελπίδες που τελικά αποδείχθηκαν απατηλές, καθώς από τις πρώτες κιόλας εκλογές μετά τον Ουάσινγκτον εμφανίστηκαν κόμματα.