Ο Φώτος Πολίτης (1890-1934) υπήρξε μεγάλος «θεατράνθρωπος» που υπηρέτησε το θέατρο υπό διάφορες ιδιότητες: κριτικός,μεταφραστής, σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής.
Βιογραφικά στοιχεία
Γιος του λαογράφου Νικολάου Πολίτη, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στη Γερμανία, όπου και απέκτησε θεατρική παιδεία. Με την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη το 1912, ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη θεατρική κριτική όπου και διέπρεψε, ενώ ταυτόχρονα επιδόθηκε στην ποίηση αλλά και στη συγγραφή θεατρικών έργων. Συνέπραξε ως διδάσκων με την εταιρία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και το Σωματείο Ηθοποιών, καθώς υποστήριζε ένθερμα τις προσπάθειες θεατρικής επιμόρφωσης των ηθοποιών.
Το 1919 σε ηλικία μόλις 29 ετών, μετέφρασε και σκηνοθέτησε τον «Οιδίποδα Τύραννο» που άφησε εποχή με τον ασύγκριτο Βεάκη στον ομώνυμο ρόλο. Το 1932 γίνεται ο πρώτος και ισόβιος σκηνοθέτης του Εθνικού θεάτρου και το στελεχώνει με τα μεγαλύτερα ονόματα του θεατρικού χώρου και τις σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής. Αν και ήταν ανοιχτός σε σύγχρονες επιρροές και οι παραστάσεις του ήταν συχνά πειραματικές, πίστευε ότι η δύναμη του ελληνικού θεάτρου βρίσκεται στο παρελθόν του, και επέμενε στη σημασία διατήρησης του κλασσικού ρεπερτορίου, έργο που συνέχισαν οι διάδοχοί του, Ροντήρης και Μινωτής.
Επίσης έγραφε άρθρα και στην εφημερίδα Πρωία και Πολιτεία, ενώ σήμερα προς τιμήν του απονέμεται κάθε χρόνο το έπαθλο «Φώτος Πολίτης», για την καλύτερη σκηνοθεσία.
Έγραψε τα θεατρικά έργα "Τσιμισκής" (1915) και "Καραγκιόζης ο Μέγας" (1925).
Γιος του λαογράφου Νικολάου Πολίτη, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στη Γερμανία, όπου και απέκτησε θεατρική παιδεία. Με την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη το 1912, ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη θεατρική κριτική όπου και διέπρεψε, ενώ ταυτόχρονα επιδόθηκε στην ποίηση αλλά και στη συγγραφή θεατρικών έργων. Συνέπραξε ως διδάσκων με την εταιρία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και το Σωματείο Ηθοποιών, καθώς υποστήριζε ένθερμα τις προσπάθειες θεατρικής επιμόρφωσης των ηθοποιών.
Το 1919 σε ηλικία μόλις 29 ετών, μετέφρασε και σκηνοθέτησε τον «Οιδίποδα Τύραννο» που άφησε εποχή με τον ασύγκριτο Βεάκη στον ομώνυμο ρόλο. Το 1932 γίνεται ο πρώτος και ισόβιος σκηνοθέτης του Εθνικού θεάτρου και το στελεχώνει με τα μεγαλύτερα ονόματα του θεατρικού χώρου και τις σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής. Αν και ήταν ανοιχτός σε σύγχρονες επιρροές και οι παραστάσεις του ήταν συχνά πειραματικές, πίστευε ότι η δύναμη του ελληνικού θεάτρου βρίσκεται στο παρελθόν του, και επέμενε στη σημασία διατήρησης του κλασσικού ρεπερτορίου, έργο που συνέχισαν οι διάδοχοί του, Ροντήρης και Μινωτής.
Επίσης έγραφε άρθρα και στην εφημερίδα Πρωία και Πολιτεία, ενώ σήμερα προς τιμήν του απονέμεται κάθε χρόνο το έπαθλο «Φώτος Πολίτης», για την καλύτερη σκηνοθεσία.
Έγραψε τα θεατρικά έργα "Τσιμισκής" (1915) και "Καραγκιόζης ο Μέγας" (1925).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου