12 Δεκεμβρίου 1973: Κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Μέρες του '36».

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '36 (1972)

Ελλάδα. Έγχρωμη. Διάρκεια 110'.

Σενάριο - Σκηνοθεσία : Θόδωρος Αγγελόπουλος.
Συνεργασία στο σενάριο : Πέτρος Μάρκαρης, Θανάσης Βαλτινός, Στρατής Καρράς
Φωτογραφία : Γιώργος Αρβανίτης
Σκηνικά - Κοστούμια : Μικές Καραπιπέρης
Επιμέλεια Μουσικής : Γιώργος Παπαστεφάνου
Μοντάζ : Βασίλης Συρόπουλος
Ήχος : Θανάσης Αρβανίτης
Βοηθοί σκηνοθέτες : Νίκος Κουτελιδάκης, Γ.Φωτιάδης, Θάνος Γραμμένος
Ερμηνευτές : Κώστας Παύλου (Σοφιανός), Πέτρος Μάρκαρης (συνδικαλιστής που δολοφονείται), Χρήστος Καλαβρούζος (άλλος συνδικαλιστής), Πέτρος Ζαρκάδης (Λουκάς), Χριστόφορος Κ.Νέζερ (διευθυντής της φυλακής), Θάνος Γραμμένος (σοφέρ του Κριεζή, αδελφός του Σοφιανού), Βασίλης Τσάγκλος (δεσμοφύλακας), Γιάννης Κανδήλας (Κριεζής), Χριστόφορος Χειμάρας (υπουργός), Πέτρος Χοϊδάς (εισαγγελέας), Τάκης Δουκάκος (αρχηγός της αστυνομίας), Κώστας Σφήκας (βοηθός εισαγγελέα), Θανάσης Βαλτινός (υπολοχαγός ιππικού), Γιώργος Κυρίτσης, Τούλα Σταθοπούλου, Έρικα Δαροπούλου, Αλέξης Μπούμπης, Γιώργος Τσιφός, Γιάννης Σμαραγδής, Λάμπρος Παπαδημητράκης, Τιτίκα Βλαχοπούλου, Κυριάκος Κατριβάνος, Κώστας Μανδήλας, Στάθης Στακιάς, Νικόλαος Χατζηγεωργίου, Κ. Ιμπροχώρη, Α. Ζερβού, Αλέκος Αργυρίου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Βαγγέλης Καζάν, Πάνος Κοκκινόπουλος, Γιώργος Σίβρης, Τέλης Σαμαντάς, Ιάκωβος Παϊρίδης
Παραγωγή : Γιώργος Παπαλιός
Διεύθυνση παραγωγής : Γιώργος Σαμιώτης

Περίληψη
Οι «μέρες του '36» είναι αυτές που προετοίμασαν την εγκατάσταση της φιλοφασιστικής δικτατορίας του στρατηγού Μεταξά. Σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο και κάτω από έναν δυνατό ήλιο, δολοφονείται ένας συνδικαλιστής. Οι υποψίες στρέφονται στον Σοφιανό, έναν πρώην συνεργάτη της αστυνομίας που έχει πέσει σε δυσμένεια. Ο Σοφιανός αγωνίζεται μάταια ν' αποδείξει την αθωότητά του. Απελπισμένος, κρατάει όμηρο στο κελί του ένα φίλο βουλευτή που τον επισκέπτεται στη φυλακή, κι απειλεί να τον σκοτώσει αν δεν τον ελευθερώσουν. Είμαστε στις παραμονές εκλογών του 1936, και η κυβέρνηση Μεταξά, που μόλις στέκεται όρθια χάρη σ' εναν δύσκολο συμβιβασμό ανάμεσα στις δυνάμεις της Δεξιάς και του Κέντρου, βρίσκεται μια πολύ λεπτή θέση: αν αντισταθεί στον εκβιασμό του Σοφιανού, προκαλώντας το θάνατο του βουλευτή, θα χάσει τη στήριξη της Δεξιάς. Κι αν, αντίθετα, υποκύψει στον εκβιασμό κι αφήσει ελεύθερο τον κρατούμενο, θα χάσει τη στήριξη του Κέντρου. Το ποια «τάξη» αποκαταστάθηκε τελικά, το φανερώνει ξεκάθαρα η σκηνή της εκτέλεσης των διαδηλωτών που κλείνει την ταινία.