Την δεκαετία του 1990, υπήρξε μία ιταλική ομάδα που ο τρόπος που αγωνιζόταν ερχόταν σε πλήρη αντιδιαστολή με όσα μπορεί να σκεφτεί κανείς, όταν φέρνει στο μυαλό του το ιταλικό ποδόσφαιρο. Σκληρές άμυνες, τακτική υπεροχή και γνώση του πώς κερδίζονται σημαντικοί αγώνες, υπήρξαν ανέκαθεν χαρακτηριστικά, ποτισμένα θαρρείς στο γενετικό υλικό των Ιταλών. Το επιθετικό και γεμάτο φαντασία ποδόσφαιρο που απέδιδε όμως η άσημη Πάρμα προερχόμενη από το βόρειο – ανατολικό τμήμα της χώρας, ήταν κάτι το διαφορετικό.
Η Πάρμα ήταν η ομάδα η οποία ουσιαστικά βοήθησε τον Αρίγκο Σάκι να αναδειχθεί, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Μίλαν, αφού πρώτα πέρασε για δύο χρόνια από τον πάγκο της (1985-87). Η άνοδος της βέβαια στην 1η κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος ήρθε 2 χρόνια μετά (1989-90) τη φυγή του μεγάλου Ιταλού τεχνικού, στην είσοδο μιας δεκαετίας που έμελε να γίνει η πιο λαμπρή στην μακρόχρονη ιστορία του συλλόγου, αφού θα έβρισκε την Πάρμα να κατακτά 2 κύπελλα UEFA, 1 ευρωπαϊκό Super Cup, 1 κύπελλο κυπελλούχων, αλλά και 3 κύπελλα Ιταλίας και ένα ιταλικό Super Cup. Όχι κι’ άσχημα για μια ομάδα που συνήθιζε να αγωνίζεται στην 2η κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος.
Ήδη από την 1η χρονιά της ανόδου και υπό τις οδηγίες του Νέβιο Σκάλα, η Πάρμα τερμάτισε στην 6η θέση του πρωταθλήματος, εξασφαλίζοντας την συμμετοχή της στο κύπελλο UEFA, ενώ μπορεί να καυχιέται πως εκείνη την χρονιά κέρδισε και τη μεγάλη Νάπολι του Ντιέγκο Μαραντόνα. Την αμέσως επόμενη αγωνιστική περίοδο κατέκτησε το κύπελλο Ιταλίας ενώ το 1993 ήρθε και ο 1ος ευρωπαϊκός τίτλος (το κύπελλο κυπελλούχων). Την ίδια χρονιά η Πάρμα κέρδισε και την (τότε) σπουδαία Μίλαν στον τελικό του ευρωπαϊκού Super Cup! Δύο χρόνια αργότερα (το 1995) θα κέρδιζε και μια άλλη μεγάλη κυρία, την Γιουβέντους, κατακτώντας και το κύπελλο UEFA και έχοντας στην σύνθεση της παίκτες όπως οι: Τζόλα, Ασπρίγια, Ντίνο Μπάτζιο, Σενσίνι και άλλους.
Η Πάρμα ήταν πλέον μια υπολογίσιμη δύναμη του ιταλικού ποδοσφαίρου. Το 1996 τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας ανέλαβε ο Κάρλο Αντσελότι. Η αποπομπή του Τζιανφράνκο Τζόλα φάνηκε αρχικά να δημιουργεί προβλήματα, ωστόσο η ομάδα που δημιουργήθηκε στη συνέχεια, ήταν πραγματικά ονειρική αποτελούμενη από παίκτες σύμβολα όπως οι: Μπουφόν – Καναβάρο - Τιράμ – Σενσίνι – Βανόλι - Μπογκοσιάν – Μπάτζιο – Φουζέρ - Ενρίκο Κιέζα – Χουάν Βερόν και Ερνάν Κρέσπο!! Μια ενδεκάδα αποτελούμενη από 6 Ιταλούς, 3 Αργεντινούς και 2 Γάλλους . Όλοι μαζί πάνω από 700 φορές διεθνείς, ενώ 4 από αυτούς στη συνέχεια στέφθηκαν και παγκόσμιοι πρωταθλητές!
Η σπουδαία εκείνη ομάδα αποθεώθηκε για το πραγματικά όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο που παρουσίασε, κατέκτησε άλλο ένα κύπελλο UEFA καθώς και εγχώριους τίτλους (όχι όμως το πρωτάθλημα) υπό της οδηγίες του Αλμπέρτο Μαλεζάνι, αποδομήθηκε όμως σταδιακά με καταληκτική χρονιά το 2004, όταν δηλαδή είχε πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας το σκάνδαλο της Parmalat, της γαλακτοβιομηχανίας δηλαδή η οποία ήταν χορηγός και στην οποία ουσιαστικά ανήκε η ομάδα. Ο μεγαλομέτοχος της ομάδας και πρόεδρος της Parmalat, Καλίστο Τάντσι, καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση (που στην συνέχεια έγινε 18ετής!) σε ένα σκάνδαλο που χαρακτηρίστηκε ως η σημαντικότερη περίπτωση χρεοκοπίας στην ιστορία της Ευρώπης.
Η κατάρρευση της Parmalat δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη την ομάδα της Πάρμα, στην οποία πάντως συνέχιζαν να αγωνίζονται κατά καιρούς σπουδαίοι παίκτες, όπως ο Ρουμάνος Μούτου, ο Βραζιλιάνος Αντριάνο, ο Γάλλος Φρέι, ο Ιταλός Τζιλαρντίνο και άλλοι. Η Πάρμα κατάφερε να παραμείνει στην μεγάλη κατηγορία, οι μέρες δόξας όμως αποτελούσαν πλέον μακρινή ανάμνηση. Τον Ιούνιο του 2004 η Πάρμα ουσιαστικά “επανιδρύθηκε” με όρους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν και η μελλοντική πώληση παικτών, για να ξεπληρωθούν οι δανειστές του συλλόγου.
Το 2008, μετά από 18 χρόνια σταθερής παρουσίας στην 1η κατηγορία του πρωταθλήματος, η Πάρμα υποβιβάστηκε. Κατάφερε βέβαια να επανέλθει άμεσα στα μεγάλα σαλόνια, ωστόσο η σημερινή της ομάδα, σε τίποτα δε θυμίζει την Πάρμα που όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος θαύμασε, σχεδόν μία δεκαετία πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου