Για να φτάσουμε εδώ, στο σημείο δηλαδή οι Πάου και Μαρκ Γκασόλ, ο Ρούντι Φερνάντεθ, ο Χοσέ Μανουέλ Καλδερόν και -προσεχώς- ο Ρίκι Ρούμπιο να εκπροσωπούν την Ισπανία στην κορυφαία βιομηχανία μπασκετικού θεάματος στον κόσμο, έπρεπε να ξεκινήσουμε από εκεί. Το καλοκαίρι του 1986, όταν ο Φερνάντο Μαρτίν έγινε πικ από τους Νετς στο Νο.38 του ντραφτ, αποτελώντας έτσι τον πρώτο Ισπανό που έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για να μετρήσει τις δυνάμεις του στο ΝΒΑ!
Σαν σήμερα, στις 3/12/1989, ο σπουδαίος Ισπανός σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στη Μαδρίτη ενώ η Ρεάλ και το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχαναν πρόωρα έναν από τους καλύτερους αθλητές τους. Μόλις στα 27 του χρόνια… Για να καταλάβει κανείς την επιρροή του στο ισπανικό μπάσκετ, αρκεί να ανατρέξει στον διαγωνισμό καρφωμάτων του 2009, όταν ο Ρούντι χτύπησε την μπάλα στο ταμπλό πίσω από την πλάτη του και κάρφωσε με το ένα χέρι, φορώντας φανέλα των Μπέιζερς του μακαρίτη Φερνάντο Μαρτίν!
Ο θρύλος του ισπανικού μπάσκετ ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Εστουντιάντες (1979-81) ενώ πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ σε ηλικία 19 ετών. Στις πέντε σεζόν που έμεινε στη Μαδρίτη κατέκτησε τα πάντα! Τέσσερα πρωταθλήματα Ισπανία, δύο Copa del Rey, ένα Κυπελλούχων και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ήταν το παλμαρέ του Φερνάντο Μαρτίν, ο οποίος… φλέρταρε με την κατάκτηση του Πρωταθλητριών το 1985 ωστόσο η Τσιμπόνα του Ντράζεν Πέτροβιτς αποδείχτηκε αξεπέραστο εμπόδιο. Σε 170 συμμετοχές στην ACB είχε 3.302 πόντους με 61% στα δίποντα. 1.279 ριμπάουντ, 289 κλεψίματα και 207 κοψίματα. «Ήταν ένας παίκτης γεμάτος πάθος και ένας επαγγελματίας, πιο ανθρώπινος από επαγγελματίας, με μία ωριμότητα που δεν ταίριαζε στην ηλικία του» εξήγησε ο συμπαίκτης του στη Ρεάλ και την Εθνική Ισπανίας, Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν.
Σε ηλικία 24 ετών είχε προλάβει να γίνει μύθος ενώ το 1986 επιχείρησε το μεγάλο άλμα στο ΝΒΑ ως πρώτος Ισπανός και δεύτερος Ευρωπαίος μετά τον Βούλγαρο Γκεόργκι Γλούτσκοφ. Οι Νετς τον επέλεξαν στο Νο.38 όμως τα δικαιώματά του έγιναν ανταλλαγή στους Μπλέιζερς. Το ντεμπούτο του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έγινε στις 31 Οκτωβρίου 1986 κόντρα στους Σούπερσονικς ωστόσο τα προβλήματα τραυματισμών δεν του επέτρεψαν να προσφέρει αυτά που μπορούσε. Αγωνίστηκε συνολικά σε 24 αγώνες, έχοντας 22 πόντους και 28 ριμπάουντ. Το καλοκαίρι του 1987 επέστρεψε στην Ευρώπη για λογαριασμό της αγαπημένης του Ρεάλ, κατακτώντας άλλο ένα Copa del Rey, ένα Κόρατς και ένα Κυπελλούχων!
Στις 3 Δεκεμβρίου 1989, ωστόσο, το ισπανικό μπάσκετ θρηνούσε την απώλεια ενός πρωτοπόρου, του παίκτη που άνοιξε τον δρόμο στους συμπατριώτες του να αγωνιστούν ανάμεσα στους κορυφαίους. «Όταν η τραγωδία επιβεβαιώθηκε, ήθελα να πάω και να συμπαρασταθώ στην οικογένειά του, αλλά έπρεπε να πάω στο γήπεδο για να ηρεμήσω τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Όλοι οι παίκτες ήταν συντετριμμένοι. Αυτό που αισθάνθηκα δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα άλλο που έχω νιώσει μέσα στον αθλητισμό. Ήταν μία από τις πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή μου, χωρίς αμφιβολία» τόνισε ο Λόλο Σάινς, ο άνθρωπος που διατέλεσε τεχνικός και γενικός διευθυντής της Ρεάλ καθώς και Ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Ισπανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου