11 Νοεμβρίου 1871: γίνονται οι πρώτοι αγώνες ποδοσφαίρου για το Κύπελλο Αγγλίας αποκλειστικά από ομάδες, που προέρχονται από το Νότο

FA Cup

Το Κύπελλο Αγγλίας είναι ο αρχαιότερος ποδοσφαιρικός θεσμός του κόσμου, με την αίγλη του να ξεπερνά τα σύνορα του νησιού, εδώ και πολλά χρόνια. Η απόφαση για τη δημιουργία του πάρθηκε στις 20 Ιουλίου 1871 στα γραφεία του λονδρέζικου περιοδικού The Sportsman, έπειτα από πρόταση του επίτιμου γραμματέα της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Τσαρλς Άλκοκ.

Η πρώτη διοργάνωση ξεκίνησε λίγους μήνες αργότερα, με τη συμμετοχή 15 ομάδων.

Πρεμιέρα έγινε με τους αγώνες  Κρύσταλ Πάλας- Χίττσιν (0-0) και Σίβιλ Σέρβις-Μπαρνς, όπου όμως οι πρώτοι δεν μπορούν να συμπληρώσουν ομάδα.

Ο τελικός έγινε στις 16 Μαρτίου του 1872 στο Κένινγκτον Οβάλ του Λονδίνου. 2000 θεατές πλήρωσαν από ένα σελίνι για να παρακολουθήσουν το μεγάλο αγώνα, με αντιπάλους τους Wanderers και τους Royal Engineers.

Οι Wanderers αποτελούνταν από πρώην φοιτητές και μαθητές δημόσιων σχολείων της Αγγλίας, με αρχηγό τον εμπνευστή της διοργάνωσης Τσαρλς Άλκοκ, ενώ οι Royal Engineers από αξιωματικούς του Μηχανικού του Αγγλικού Στρατού.

Ο αγωνιστικός χώρος του γηπέδου δεν είχε τη μορφή που ξέρουμε σήμερα. Οριζόντια δοκάρια δεν υπήρχαν, όπως και δίχτυα, παρά μόνο δύο κάθετα δοκάρια σε κάθε τέρμα. Από πλευράς κανονισμών, το πέναλτι ήταν κάτι άγνωστο στους ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής.

10 Νοεμβρίου 2001: ο Αντώνης Φώτσης γίνεται ο πρώτος γηγενής Έλληνας παίκτης που συμμετέχει στο ΝΒΑ

Ο Αντώνης Φώτσης γίνεται ο πρώτος γηγενής Έλληνας παίκτης που συμμετέχει στο ΝΒΑ. Στον αγώνα της ομάδας του, των Memphis Grizzlies εναντίον των LA Lakers (86-110) πετυχαίνει 4 πόντους σε 12 λεπτά συμμετοχής

Ο Φώτσης επιλέχθηκε από τον Vancouver Grizzlies (ο οποίος πήγε στο Μέμφις μετά την επιλογή) στο 2ο γύρο της επιλογής του NBA το 2001. Έτσι έγινε ο πρώτος παίκτης στο NBA. Στην μοναδική του σεζόν στο NBA, εμφανίστηκε σε 28 παιχνίδια για τους Grizzlies την σεζόν 2001-02, με μέσο όρο 3.9 πόντους και 2.2 ριμπάουτ σε κάθε παιχνίδι. Σκόραρε το προσωπικό του ρεκόρ, με 21 πόντους, ενάντια στο Orlando Magic στις 19/1/2002.

10 Νοεμβρίου 2009: Ο Γερμανός τερματοφύλακας, Ρόμπερτ Ενκε, 32 χρόνων, αφήνει ένα σημείωμα αυτοκτονίας, πηγαίνει στις γραμμές του τραίνου και σκοτώνεται από διερχόμενο τραίνο

Ο 32χρονος διεθνής τερματοφύλακας του Αννόβερο 96 είχε αρρωστήσει τον Οκτώβριο του 2009  (σ.σ: μια βακτηριακή μόλυνση) αλλά επέστρεψε στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας του και μάλιστα στις 8 Νοέμβρη αγωνίστηκε βασικός στην εντός έδρας αναμέτρηση του Αννόβερο με το Αμβούργο (2-2), για την 12η αγωνιστική της Μπουντεσλίγκα.

Η αστυνομία του Αννόβερο έκανε λόγο για ενδείξεις αυτοκτονίας, καθώς το αυτοκίνητο το οποίο οδηγούσε ο διεθνής γκολκίπερ, βρέθηκε σε μια σιδηροδρομική διάβαση, ξεκλείδωτο με το πορτοφόλι του στο κάθισμα. Ο Ενκε, σύμφωνα με τις πληροφορίες έπεσε στις ράγες του τρένου...

Οπως επιβεβαίωσε αργότερα ο φίλος και συνεργάτης του 32χρονου Γερμανού διεθνή τερματοφύλακα του Ανόβερο 96, Γιοργκ Νέμπλουνγκ, ο Ενκε έβαλε μόνος του τέλος στην ζωή του: «Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι πρόκειται γι' αυτοκτονία. Ο Ρόμπερτ αυτοκτόνησε περίπου πριν 6 ώρες (19:00 ώρα Ελλάδας), δήλωσε ο Νέμπλουνγκ και πρόσθεσε: «Ολες οι λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν την Τετάρτη σε συνέντευξη Τύπου».

Ο εκπρόσωπος της αστυνομικής διεύθυνσης Αννόβερου, Στέφαν Βίτκε δήλωσε νωρίτερα πως «είχε ένα θανατηφόρο δυστύχημα σε μία σιδηροδρομική διάβαση» και εξήγησε πως οι πρώτες ενδείξεις συντείνουν στο συμπέρασμα πως έβαλε ο ίδιος τέλος στη ζωή του.

Ο πρόεδρος του συλλόγου, Μάρτιν Κιντ σε δηλώσεις του μετά το τραγικό συμβάν, είπε: «Δεν γνωρίζω τίποτα για το συμβάν, αλλά σίγουρα δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο». Ο τοπικός άρχοντας της Σαξονίας Κρίστιαν Βουλφ, είπε για τον χαμό του Ενκε: «Η Γερμανία χάνει έναν σπουδαίο αθλητή κι ένα υπόδειγμα ανθρώπου. Θρηνούμε μαζί με τους δικούς του ανθρώπους τον χαμό του».

Αυτό δεν ήταν το μοναδικό χτύπημα της μοίρας για τον Ενκε και την οικογένειά του, καθώς το 2006 είχε χάσει την δυο ετών κόρη του, Λάρα, από καρδιακή ανεπάρκεια... Με τη σύζυγό του υιοθέτησαν τον Μάιο του 2009 ένα κοριτσάκι που σήμερα είναι 3 χρονών.

Είχε οχτώ συμμετοχές με την εθνική Γερμανίας και ετοιμαζόταν να εκπροσωπήσει την πατρίδα του στο Μουντιάλ του 2010 στην Νότια Αφρική. Αν και δεν κλήθηκε στα δύο φιλικά με την Χιλή και την Ακτή Ελεφαντοστού, ο Λεβ είχε αφήσει να εννοηθεί πως ο Ενκε παρέμενε βασικός υποψήφιος για την ενδεκάδα.

Εκτός από την φανέλα του Αννόβερου, ο Ρόμπερτ Ενκε αγωνίστηκε στις Μπορούσια Ντόρτμουντ και Μπενφίκα, ενώ είχε σύντομο πέρασμα και από την Μπαρτσελόνα.

Ο Ενκε με αριθμούς
1995-1996      Ιένα                   3 συμμετοχές
1996-1999      Γκλάντμπαχ      32 συμμετοχές
1999-2002      Μπενφίκα         77 συμμετοχές
2002-2003      Μπαρτσελόνα   1 συμμετοχές
2003               Φενέρμπαχτσε   1 συμμετοχές
2004               Τενερίφη            9 συμμετοχές
2004-2009      Ανόβερο            164 συμμετοχές

Διεθνείς συμμετοχές
1997-1999       Εθνική Νέων      15 συμμετοχές
2007-2009       Εθνική Ανδρών   8 συμμετοχές

10 Νοεμβρίου 1969: Γεννιέται ο Γερμανός τερματοφύλακας Γιανς Λέμαν (Jens Lehmann).

Ο Γενς Λέμαν (γερμανικά: Jens Lehmann) είναι Γερμανός ποδοσφαιριστής, που αγωνίζεται στη θέση του τερματοφύλακα. Γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου στο Έσσεν και έχει ύψος 1,90 μ.


Το 1997, ο Λέμαν έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας που σκόραρε ποτέ σε αγώνα της Μπούντεσλιγκα.

Κέρδισε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1997 (Σάλκε), το Γερμανικό πρωτάθλημα το 2002 (Μπορούσια Ντόρτμουντ), το Ιταλικό το 1999 (Μίλαν) και το Αγγλικό το 2004 (Άρσεναλ).

Ομάδες
1988-98: Σάλκε 04
1998-99: Μίλαν
1999-03;Μπορούσια Ντόρτμουντ
2003-08: Αρσεναλ
2008-2010: Στουτγκάρδη
Το 2011, ο Λέμαν επέστρεψε στην ενεργό δράση, με τη φανέλα της Άρσεναλ, όπου αγωνίστηκε έως το τέλος της περιόδου 2010-11, λόγω της έλλειψης τερματοφυλάκων στην ομάδα.

10 Νοεμβρίου 1910: ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο Αθήνας.

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας ιδρύθηκε το 1910 και αποτελεί την μεγαλύτερη δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας. Ο χώρος δράσης του είναι το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας. Απαρτίζεται από 453 Πρωτοβάθμια Σωματεία μέλη που εκπροσωπούν 299.000 περίπου εργαζόμενους στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας.

Οι κλάδοι της οικονομίας από τους οποίους προέρχονται οι εργαζόμενοι των σωματείων μελών του ΕΚΑ είναι :

Ο Ιδιωτικός τομέας

Ο ευρύτερος Δημόσιος Τομέας

Διοικείται από 31μελή Διοίκηση, η εκτέλεση των αποφάσεων της οποίας ανήκει στην 11μελή Εκτελεστική Επιτροπή. Τα συλλογικά του όργανα εκλέγονται από το Συνέδριο ανά τριετία.

Ανήκει στη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος.

10 Νοεμβρίου 1901: παραιτείται η κυβέρνηση Θεοτόκη και σχηματίζεται δύο μέρες αργότερα νέα κυβέρνηση υπό τον Ζαΐμη.

Το 1901, μετά τα αιματηρά επεισόδια των Ευαγγελικών, που συνέβησαν στην Αθήνα, στις 7 Νοεμβρίου, εξ ου λεγόμενα και Νοεμβριανά, εξ αφορμής της μεταγλώττισης του Ευαγγελίου στη δημοτική, στη "χυδαία γλώσσα" όπως χαρακτηριζόταν τότε και που είχαν ως συνέπεια, την επόμενη ημέρα την παραίτηση του Μητροπολίτη Αθηνών Προκοπίου και την μεθεπόμενη την παραίτηση της κυβέρνησης του Γ. Θεοτόκη, όπου και κατ΄ υπόδειξη του τελευταίου που αρνούνταν να υποστηρίξει τον Θ. Δηλιγιάννη, κλήθηκε και πάλι ο Α. Ζαΐμης, (ως αρχηγός κόμματος), να σχηματίσει, για δεύτερη φορά, κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας έτσι στις 12 Νοεμβρίου του 1901, σχηματίζοντας την Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1901.

Η Κυβέρνηση αυτή διατηρήθηκε μόνο για ένα έτος, κύριο έργο της οποίας ήταν η αποκατάσταση της τάξης την οποία και πέτυχε, καθώς και η δεινή αντιμετώπιση του πολέμου που του άσκησε η ενωμένη τότε αντιπολίτευση. Τελικά ο Α. Ζαΐμης ζητώντας από τον Βασιλέα τη διάλυση της Βουλής, την οποία ενέκρινε, προκήρυξε εκλογές για τις 17 Ιουνίου του 1902. Στις εκλογές αυτές ο Α. Ζαΐμης κατήλθε και πάλι ηγούμενος μικρού κόμματος, του λεγόμενου "τρίτου κόμματος", όπου μετά την ήττα που υπέστη παρέδωσε στη κυβέρνηση Θ. Δηλιγιάννη, στις 24 Νοεμβρίου του 1902

10 Νοεμβρίου 1483: γεννιέται ο Μαρτίνος Λούθηρος, που με τις 95 Θέσεις του ήρθε σε σύγκρουση με την παπική Εκκλησία, προκαλώντας Σχίσμα χωρίζοντας την Ευρώπη σε Καθολικούς και Διαμαρτυρόμενους.

Ο Μαρτίνος Λούθηρος

Ο Μαρτίνος Λούθηρος ήταν Γερμανός μοναχός, ιερέας, καθηγητής, θεολόγος, ηγέτης της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης του 16ου αιώνα στη Γερμανία, και θεμελιωτής των χριστιανικών δογμάτων και πρακτικών του Προτεσταντισμού.

Γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1483 στο Αϊσλέμπεν της Σαξονίας από φτωχή οικογένεια. Μετά τη γέννηση του, οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στην πόλη Μάνσφελντ, όπου ο πατέρας του εργαζόταν στα εκεί μεταλλεία. Ο Λούθηρος ανατράφηκε μέσα σε ένα ευσεβές και αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον. Η ίδια αυστηρότητα επικρατούσε και στο λατινικό σχολείο, στο οποίο φοιτούσε. Τις βασικές του σπουδές τις έκανε στο Μαγδεβούργο και στο Άϊζεναχ όπου μια πλούσια αστική οικογένεια, του Κουντς Κόττα, τον πήρε στο σπίτι της. Εκεί, βρήκε δασκάλους, οι οποίοι τον δίδαξαν ανώτερα λατινικά, φιλολογία και ρητορική, ενώ ταυτόχρονα δούλευε ως πλανόδιος τραγουδιστής. Το 1501, με την οικονομική συμπαράσταση μιας πλούσιας χήρας, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης και σπούδασε φιλοσοφία. Κατά επιθυμία του πατέρα του άρχισε, το Μάιο του 1505, να σπουδάζει νομικά. Αλλά δυο μήνες αργότερα, απαρνήθηκε τον κόσμο κι έγινε μοναχός στο μοναστήρι των Αυγουστίνων ερημιτών, στην Έρφουρτ. Στο μοναστήρι ο Λούθηρος παρακολούθησε θεολογικά μαθήματα και, το 1507, χειροτονήθηκε ιερέας. Κατόπι, συνέχισε τις θεολογικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βιττεμβέργης. Το 1512, ονομάστηκε Διδάκτορας της φιλολογίας και ανέλαβε στο ίδιο πανεπιστήμιο την έδρα της Βιβλικής φιλολογίας. Το 1507, χειροτονήθηκε ιερέας σε μια μονή Αυγουστινιανών μοναχών και σπούδασε για δυο χρόνια Θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης. Ένα χρόνο αργότερα έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιτεμβέργης, από όπου το 1512 πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα στη Θεολογία. Μια επίσκεψή του στη Ρώμη τον ανάγκασε να αναθεωρήσει τις απόψεις του σχετικά με την Παπική εκκλησία, βλέποντας τη διαφθορά που επικρατούσε εκεί σχετικά με τα συγχωροχάρτια και την "ειδική" για ιερωμένους πορνεία.

Ύστερα από μελέτη της Προς Ρωμαίους Επιστολής, πείστηκε πως η σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου ήταν αποτέλεσμα μόνο της Θείας Χάρης και της πίστης, κι όχι των αγαθών ή μη έργων. Για το λόγο αυτό ήρθε σε σύγκρουση με το θεσμό του συγχωροχαρτιού, που έδινε τότε η Καθολική Εκκλησία και με τον τρόπο αυτό δινόταν άφεση των αμαρτιών.

Στις 31 Οκτωβρίου 1517, και ενώ είχε ήδη εκφράσει την αντίθεσή του σε σχέση με τις πρακτικές της Καθολικής Εκκλησίας στους φοιτητές του, θυροκόλλησε στην εξώπορτα του Μητροπολιτικού Ναού της Βιτεμβέργης τις 95 Θέσεις του, που αποτελούσαν μια ανοιχτή επίθεση εναντίον του Παπισμού. Οι 95 Θέσεις, μεταφράστηκαν στα γερμανικά και διαδόθηκαν από τους φίλους του. Σύντομα ο Λούθηρος κλήθηκε σε απολογία στην Αυγούστα, ενώπιον του επιτετραμένου του Πάπα στη Γερμανία. Εκεί αρνήθηκε να ανακαλέσει και φυγαδεύτηκε νύχτα από φίλους του. Οι αντι-Θέσεις που κυκλοφόρησε ο Γιόχαν Τέτσελ δεν είχαν καμιά απήχηση, και μάλιστα οι φοιτητές τις έκαιγαν δημόσια. Με τα επόμενα έργα του ο Λούθηρος μεγάλωσε το χάσμα που τον χώριζε από την Καθολική Εκκλησία, ενώ βρήκε ιδιαίτερη απήχηση στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες της βόρειας, κυρίως, Ευρώπης.

Το 1520 ο πάπας Λέων Ι΄ εξέδωσε τη βούλα Exsurge Domine, καταδικάζοντας ως αιρετικές 41 από τις 95 Θέσεις του Λούθηρου, τον οποίο κάλεσε να αποκηρύξει δημόσια τις Θέσεις του μέσα σε 60 μέρες, ενώ οι απανταχού πιστοί διατάχθηκαν να κάψουν όλα τα βιβλία του, ώστε να μην αφορισθούν, συλληφθούν, και τιμωρηθούν ως αμετανόητοι αιρετικοί. Αντιδρώντας στην είδηση, πως στα πανεπιστήμια του Παρισίου και της Κολωνίας κάηκαν τα βιβλία του, ο Λούθηρος έκαψε δημόσια την Παπική Βούλα, και απάντησε γράφοντας το βιβλίο Ενάντια στα Βλάσφημη Βούλα του Αντίχριστου. Στις 3 Ιανουαρίου 1521, ο Λέων Ι' εκδίδει δεύτερη Βούλα, με την οποία ο Λούθηρος αφορίζεται.

Τελικά, ο Λούθηρος κλήθηκε σε απολογία ενώπιον της Δίαιτας της Βορμς, τον Απρίλιο του 1521. Εκεί, αρνήθηκε να ανακαλέσει τις θέσεις του. Η απολογία του τελείωσε με τα εξής λόγια:

Εάν δε με πείσουν, με επιχειρήματα από την Αγία Γραφή ή με αδιάσειστη λογική, δεν μπορώ να αναιρέσω τις θέσεις μου, γιατί δεν πιστεύω στο αλάθητο του πάπα, ούτε στο αλάθητο των συνόδων, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι πολλές φορές και οι πάπες και οι σύνοδοι έχουν σφάλει και έχουν πέσει σε αντιφάσεις. Εγώ έχω πειστεί από τα βιβλικά επιχειρήματα που έχω ήδη αναφέρει, και είμαι απόλυτα ενωμένος με το λόγο του Θεού. Δεν μπορώ και δε θέλω να ανακαλέσω τίποτα, γιατί δεν είναι ορθό, και αντίθετα είναι επικίνδυνο να πράττει κανείς αντίθετα με τη φωνή της συνείδησής του. Ο Θεός ας με βοηθήσει. Αμήν

Τελικά, ο Λούθηρος φυγαδεύτηκε με την βοήθεια του Εκλέκτορα της Σαξονίας, και μεταφέρθηκε σε έναν πύργο κοντά στο Άιζεναχ, όπου παρέμεινε ως Πρίγκιπας Γεώργιος. Εκεί έγραψε αρκετά κείμενα, και μετέφρασε στα γερμανικά την Αγία Γραφή.

Πλέον, η διδασκαλία του Λούθηρου κηρύττεται από αρκετές Γερμανικές εκκλησίες. Πολλοί μοναχοί εγκαταλείπουν τις μονές τους προκειμένου να κηρύξουν τις αρχές της Μεταρρύθμισης, ενώ οι φοιτητές, αλλά και μεγάλος αριθμός Πανεπιστημιακών της Γερμανίας τάσσεται, σχεδόν στο σύνολό του, υπέρ της Μεταρρύθμισης. Όμως, κάποιοι από τους μεταρρυθμιστές με ηγέτη τον Αντρέα Κάρλσταντ, ριζοσπαστικοποίησαν τις ιδέες του Λούθηρου, με αποτέλεσμα να σημειωθούν επεισόδια σε εκκλησίες. Ο Λούθηρος πληροφορήθηκε για τις εξελίξεις, και στις 6 Μαρτίου 1522 επέστρεψε στην Βιττεμβέργη όπου συντέλεσε στην εξομάλυνση της κατάστασης.

Τον Ιούνιο του 1524 ξέσπασε ο λεγόμενος Πόλεμος των Χωρικών, ο οποίος εξαπλώθηκε ταχύτατα από την νότια Γερμανία μέχρι την Θουριγγία, και είχε ως βασικά αιτήματα την κατάργηση της δουλοπαροικίας, την ελάφρυνση των φορολογικών μέτρων και γενικά την αποτίναξη της άρχουσας τάξης και της Παπικής εκκλησίας. Ο Λούθηρος στις 6 Μαΐου 1525 γράφει την Προτροπή προς Ειρήνευση, στην οποία υποστηρίζει την ειρηνική διευθέτηση, ενώ κατηγορεί την άρχουσα τάξη ως υπεύθυνη για την καταπίεση που ασκούσε στους χωρικούς, και συμβουλεύει τους τελευταίους να αποφύγουν τις εκδικητικές πράξεις . Όμως η βιαιότητα των εξεγερμένων, κάνει τον Λούθηρο να γράψει το τετρασέλιδο φυλλάδιο Κατά των ληστρικών και δολοφονικών ορδών των χωρικών, με την οποία ζητά από τους ευγενείς να καταστείλουν το κίνημα των χωρικών. Οι βιαιοπραγίες τελειώνουν το Μάιο του 1525, με την καταστολή και την εκτέλεση των ηγετών του κινήματος.

Ο Λούθηρος πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου του 1546 στην πατρίδα του, το Άισλεμπεν. Εννιά χρόνια αργότερα δόθηκε σχετική ελευθερία για την άσκηση της Αναμορφωμένης πίστης.

10 Νοεμβρίου 1969: γεννιέται η Έλεν Πομπέο, Αμερικανίδα ηθοποιός

Η Έλεν Πομπέο (Ellen Pompeo), είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, γεννημένη στις 10 Νοεμβρίου 1969. Έχοντας στην κατοχή της ένα Βραβείο SAG και μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα, η Πομπέο είναι διεθνώς γνωστή για τη συμμετοχή της στη δραματική τηλεοπτική σειρά «Grey's Anatomy», όπου και διατηρεί το ρόλο του τίτλου.

Η Πομπέο γεννήθηκε στο Έβερετ της Μασαχουσέτης, όντας κόρη του Τζόζεφ, πωλητή στο επάγγελμα, και της Κατλήν Πομπέο. Κατάγεται από την Ιρλανδία και την Ιταλία, ενώ στο θρήσκευμα είναι Καθολική. Η μητέρα της απεβίωσε από υπερβολική δόση όταν η ηθοποιός ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Ο πατέρας της λίγο αργότερα ξαναπαντρεύτηκε. Η Πομπέο είχε τα παρατσούκλια «μολύβι» και «στρατσιατέλλα», επειδή ήταν μικροκαμωμένη.

Για πάνω από δύο χρόνια σέρβιρε ποτά στο Μαϊάμι, όπου και γνώρισε το τότε αγόρι της, φωτογράφο μόδας Άντριου Ρόζενθαλ. Το 1996 σέρβιρε στο SoHo Bar & Grill στο Upper West Side της Νέας Υόρκης, όταν την προσέγγισε ένας ατζέντης για να εμφανιστεί σε διαφημιστικά σποτ. Έπαιξε σε διαφημίσεις για την τράπεζα Citibank και την εταιρία L'Oreal. Ξεκίνησε την καριέρα της με μικρούς ρόλους σε τηλεοπτικά προγράμματα όπως το «Strangers with Candy» και «Νόμος & Τάξη», καθώς και σε κάποιες ταινίες.

Αποφασισμένη να πετύχει ως ηθοποιός, η Πομπέο μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2001. Σημείο καμπής ήταν για εκείνη όταν την επέλεξε ο σκηνοθέτης Μπραντ Στέρλινγκ το 2002 για ένα ρόλο στην ταινία του «Πικρά Φεγγάρια», όπου και υποδύθηκε το αντικείμενο του έρωτα του Τζέηκ Γκίλενχαλ. Επίσης εμφανίστηκε στην μεταφορά στον κινηματογράφο του κόμικ «Daredevil», υποδυόμενη τη γραμματέα του Ματ Μέρντοκ (Μπεν Άφλεκ), Κάρεν Πέιτζ, αν και οι περισσότερες σκηνές της κόπηκαν στο μοντάζ της κινηματογραφικής εκδοχής της ταινίας. Το 2002 και 2003, η Πομπέο έπαιξε στις ταινίες «Πιάσε με αν μπορείς» και «Old School». Εμφανίστηκε εκτάκτως στην τηλεόραση στη σειρά «Νόμος & Τάξη» για δύο επεισόδια, καθώς επίσης και σε ένα επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς «Τα Φιλαράκια». Υποδύθηκε την πρώην κοπέλα του Τζιμ Κάρεϋ, τη Ναόμι, στην ταινία του 2004 «Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού». Παρόλο που για άλλη μια φορά είχε την ατυχία να κοπούν οι σκηνές της στο μοντάζ, η ίδια ένιωσε ευγνωμοσύνη που ο σκηνοθέτης Μισέλ Γκοντρί την επέλεξε για την ταινία του.

Η Πομπέο πήρε τον πρώτο της μεγάλο ρόλο στην τηλεοπτική σειρά του δικτύου ABC με τίτλο «Grey's Anatomy», ένα δράμα ιατρικού περιεχομένου, όπου υποδύεται τη Μέρεντιθ Γκρέυ, ασκούμενη ιατρό σε ένα αξιόλογο νοσοκομείο. Η σειρά σημείωσε τη μεγαλύτερη τηλεθέαση της δικτυακής τηλεόρασης κατά τη διάρκεια της πέμπτης της σαιζόν. Το 2007, η Πομπέο έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού σε Δραματική Τηλεοπτική Σειρά. Την ίδια χρονιά υπέγραψε νέο συμβόλαιο για το«Grey's Anatomy», που αύξησε το συμβόλαιό της στα $200.000 ανά επεισόδιο. Το συμβόλαιό της για τη σειρά έχει ισχύ για επτά σαιζόν.

Στις 13 Οκτωβρίου 2007, η Πομπέο τιμήθηκε από το National Italian American Foundation για τα επιτεύγματά της στο χώρο της ψυχαγωγίας σε τελετή στην Ουάσιγκτον.

10 Νοεμβρίου 1938: πεθαίνει ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός

Mustafa Kemal Atatürk

Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (Θεσσαλονίκη 1880/1 - Κωνσταντινούπολη 10 Νοεμβρίου 1938) ήταν Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός. Ήταν ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ουσιαστικά ανέλαβε πραξικοπηματικά μια διαμελισμένη Οθωμανική αυτοκρατορία, της οποίας το εναπομείναν υπόλοιπο των εδαφών στην Ανατολία, κατόρθωσε να το μετατρέψει σε κράτος δυτικού προτύπου ονομάζοντάς το Τουρκία.

Προκειμένου να εφαρμόσει την πολιτική του, δεν δίστασε να συνεχίσει αγριότητες των Νεοτούρκων, όπως η γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων. Θεωρείται, παρ' όλ' αυτά, χαρισματικός ηγέτης, του οποίου η μορφή, σύμφωνα με τους σύγχρονους ιστορικούς, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες προσωπικότητες που επηρέασαν καθοριστικά με την παρουσία τους τον 20ό αιώνα. Από τον λαό ο Κεμάλ προσέλαβε τον χαρακτηρισμό «Ατατούρκ», που σημαίνει «πατέρας των Τούρκων».

Πατέρας του ήταν ο μουσουλμάνος Αλή Ριζά (ή Ριζί) Εφέντη (τουρκ. Ali Rıza Efendi), ο οποίος αρχικά δούλευε για λογαριασμό μουσουλμανικών θρησκευτικών ιδρυμάτων, επιθεωρώντας τις φιλανθρωπικές δραστηριότητές τους. Υπηρέτησε ως υπολοχαγός εθελοντικής στρατιωτικής μονάδας, κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-8, και στο τέλος του πολέμου έγινε τελωνειακός υπάλληλος. Ο Αλή Ριζά πέθανε όταν ο Μουσταφά ήταν επτά ετών. Μητέρα του ήταν η Ζουμπεϊντέ Χανούμ (τουρκ. Zübeyde Hanım), με καταγωγή από την κωμόπολη του Λαγκαδά, της οποίας ο πατέρας ίσως ήταν επιστάτης σε αγρόκτημα, όπως ο αδελφός της

Ο Ατατούρκ ισχυρίστηκε πως οι πρόγονοί του ήταν Τούρκοι νομάδες (Γιουρούκοι) που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή των Βαλκανίων, ωστόσο δεν υπάρχουν ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Αντίθετα, έχει υποστηριχθεί πως κληρονόμησε την τουρκική γλώσσα από προγόνους που ήρθαν από την Ανατολία και τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά από προγόνους αλβανικής ή σλαβικής καταγωγής. Κάποιες ενδείξεις για το δεύτερο είναι οι εξής: Ο παππούς του Αλή Ριζά είχε το προσωνύμιο «κόκκινος» (ξανθός), ενώ ξανθή με γαλανά μάτια ήταν η μητέρα του Κεμάλ και ο ίδιος ο Ατατούρκ. Έχει ωστόσο υποστηριχθεί πως υπήρχαν Τούρκοι μικρασιατικής καταγωγής με ανάλογα χαρακτηριστικά, όμως η αναλογία είναι μεγαλύτερη στους Βαλκάνιους. Άλλο στοιχείο είναι ότι ο Τζεμίλ Μποζόκ, μακρινός ξάδελφος του Κεμάλ και αργότερα υπασπιστής του, είχε παππού αλβανικής καταγωγής, χωρίς όμως να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν η συγγένειά του με τον Κεμάλ ήταν εξ αίματος. Επίσης, ο Τζεμίλ Μποζόκ υποστήριζε πως ήταν συγγενής και της οικογένειας της Ζουμπεϊντέ Χανούμ.

Επισήμως η γέννηση του Ατατούρκ καταγράφεται το έτος 1296 του ημερολογίου Ρουμί, το οποίο εκτείνεται από τις 13 Μαρτίου 1880 έως τις 12 Μαρτίου 1881 του Γρηγοριανού ημερολογίου. Γεννήθηκε στην τότε οθωμανική Θεσσαλονίκη και το όνομα του ήταν Μουσταφά. Η ακριβής ημερομηνία γέννησης δεν είναι γνωστή. Όταν ρωτήθηκε από τα μέλη συγγραφικής ομάδας εγκυκλοπαίδειας, απάντησε πως γεννήθηκε τη 19η Μαΐου του 1919, δηλαδή την ημέρα που αποφάσισε να γίνει αντάρτης. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του κατέφυγε στο σπίτι του αδερφού της στο χωριό Σαρήγιαρ (σημ. Χρυσαυγή) του Λαγκαδά, με σημαντική παρουσία του μουσουλμανικού στοιχείου, απ' όπου έφυγε λίγα χρόνια αργότερα, επιστρέφοντας πάλι στη Θεσσαλονίκη.

Το 1905 διορίστηκε υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Ακαδημίας στην Κωνσταντινούπολη, αλλά θεωρήθηκε αντικαθεστωτικός με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για λίγους μήνες και έπειτα να σταλεί, ουσιαστικά να εξοριστεί, στο 5ο τάγμα Δαμασκού. Εκεί ίδρυσε ένα μυστικό πολιτικό σωματείο, το οποίο ονόμασε Vatan ve Hürriyet, που στα τουρκικά σημαίνει Πατρίδα και Ελευθερία. Κατάφερε να μυήσει αρκετούς αξιωματικούς και να δημιουργήσει παρακλάδια στη Θεσσαλονίκη. Όμως γρήγορα η επαναστατική κίνηση αποκαλύφθηκε και αναγκάστηκε να διαλύσει την οργάνωση. Στη συνέχεια μετατέθηκε στη Γιάφα.

Στις 17 Νοεμβρίου του 1922 ο Σουλτάνος Μωάμεθ Στ΄ εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη, ουσιαστικά παραδίδοντάς την στην κυβέρνηση της Άγκυρας. Στις 29 Οκτωβρίου του 1923 ο Κεμάλ ορκίστηκε πρώτος πρόεδρος της, ενωμένης πια, Τουρκίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1938, ημερομηνία θανάτου του, αφού προηγουμένως είχε κερδίσει τις εκλογές του 1927, 1931 και 1935. Βέβαια από το 1930 είχε καταργήσει τα αντιπολιτευόμενα κόμματα με αποτέλεσμα το δικό του, το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, να είναι μόνο του στη Βουλή.