Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

20 Ιανουαρίου 2009: Ο Μπαράκ Ομπάμα δίνει τον Προεδρικό όρκο ως πρώτος Αφροαμερικανός (και γενικά ο 44ος) πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ μετά την ορκωμοσία του

Ανακηρύχθηκε εκλεγμένος Πρόεδρος και ανέλαβε επισήμως καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου 2009, αφού έδωσε το νενομισμένο όρκο σε μια φαντασμαγορική τελετή ενώπιον πλήθους κόσμου. Μία ημέρα μετά, ο Ομπάμα ανέγνωσε ξανά τον όρκο, εξαιτίας ανακολουθίας σε μια από τις λέξεις στην επίσημη τελετή. Ο δικαστής Ρόμπερτς είχε κάνει λάθος σε μία λέξη.

Εσωτερική πολιτική
Στις 17 Φεβρουαρίου του 2009 υπέγραψε νομοσχέδιο για τη χορήγηση οικονομικού πακέτου ύψους 787 δισ. δολαρίων για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες από την παγκόσμια οικονομική ύφεση.

Εξωτερική πολιτική
O νέος πρόεδρος υπέγραψε διάταγμα για το κλείσιμο των φυλακών στο Γκουαντανάμο εντός του επομένου χρόνου και διόρισε στις 22 Ιανουαρίου του 2009 νέο ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή τον πρώην γερουσιαστή Τζορτζ Μίτσελ, ενώ ειδικό απεσταλμένο για το Αφγανιστάν και το Πακιστάν όρισε τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στον ΟΗΕ.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 2009 ο Ομπάμα ανήγγειλε ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ θα τερματιστούν σε διάστημα 18 μηνών. Το Μάρτιο του 2009 ανακοίνωσε την αύξηση των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν σε 17.000.
Στις 9 Οκτωβρίου 2009 η Νορβηγική Επιτρoπή των Βραβείων Νόμπελ Ειρήνης αποφάσισε να απονείμει στον Μπαράκ Ομπάμα το Νόμπελ Ειρήνης για το 2009. Σύμφωνα με την επιτροπή, ο λόγος που ο Ομπάμα κέρδισε το βραβείο ήταν «το όραμά του και η δουλειά του για ένα κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα». Υπήρχαν όμως και αρκετοί που θεωρούσαν ότι είναι πολύ νωρίς για να δοθεί το βραβείο στον πρόεδρο των ΗΠΑ, καθώς ανέλαβε τα καθήκοντά του μόλις 9 μήνες πριν, τον Ιανουάριο. Ο Ομπάμα έγινε ο τρίτος εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ, και τέταρτος συνολικά, που κέρδισε το βραβείο. Οι πρώτες αντιδράσεις ξένων προσωπικοτήτων ήταν θετικές. Από τους πρώτους που χαιρέτησαν τη βράβευση ήταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, το ίδρυμα Νέλσον Μαντέλα και ο πρόεδρος του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι.Φ

20 Ιανουαρίου 2005: Υπερψηφίζεται επί των άρθρων στη Βουλή το νομοσχέδιο για το «βασικό μέτοχο». Το ΠΑΣΟΚ ψηφίζει κατά, ενώ ΚΚΕ και ΣΥΝ, υπερψηφίζουν 8 από τα 15 άρθρα του νομοσχεδίου.

Για την εφαρμογή του νόμου αυτού νοούνται ως:

1. "Δημόσιες Συμβάσεις":

Οι συμβάσεις εκτέλεσης έργου ή προμήθειας ή παροχής υπηρεσιών ή μελετών που συνάπτονται μεταξύ αφ' ενός φυσικών προσώπων ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου και αφ' ετέρου του Δημοσίου ή άλλων νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, το δε οικονομικό τους αντικείμενο ή αντάλλαγμα είναι ανώτερο του ποσού του ενός εκατομμυρίου (1000000,00) ευρώ, καθώς επίσης και οι συμβάσεις των οποίων το οικονομικό τους αντικείμενο ή αντάλλαγμα είναι κατώτερο του ενός εκατομμυρίου (1000000,00) ευρώ, αλλά έχουν ως αντικείμενο τμήμα, προσθήκη ή επέκταση ή συμπλήρωση ανατιθέμενου έργου, προμήθειας ή υπηρεσίας που υπερβαίνει συνολικά το ποσό αυτό, ανεξαρτήτως εάν το οικονομικό τους αντικείμενο ή αντάλλαγμα συνεπάγεται ή όχι δαπάνη για την Αναθέτουσα Αρχή.

2. "Δημόσιο":

Το Κράτος, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), καθώς και οι υπηρεσίες που υπάγονται σε αυτά ή εκπροσωπούνται από αυτά, συμπεριλαμβανομένων των Ανεξάρτητων Αρχών.

3. "Ευρύτερος Δημόσιος Τομέας":

α) τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου τα οποία είτε υπάγονται στο Αρθ-1 του Ν-2414/96 (ΦΕΚ-135/Α/96) είτε η διοίκηση τους διορίζεται από το Δημόσιο, εξαιρουμένων των νομικών προσώπων που είναι εισηγμένα στο Χρηματιστήριο Αθηνών και των οποίων η πλειοψηφία των μετοχών δεν ανήκει στο Δημόσιο ή σε νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα,

β) οι τράπεζες, στις οποίες ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου ή ο διοικητής ή ο διευθύνων σύμβουλος τους διορίζονται ύστερα από τη διατύπωση γνώμης της Βουλής, σύμφωνα με το Αρθ-49Α του Κανονισμού της,

γ) τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, στα οποία το Δημόσιο συμμετέχει σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) του μετοχικού τους κεφαλαίου ή επιχορηγούνται, τακτικώς ή εκτάκτως, από αυτό και η επιχορήγηση αυτή υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) των ετήσιων εσόδων τους κατά το εκάστοτε προηγούμενο έτος, καθώς και οι ενώσεις προσώπων που επιχορηγούνται, τακτικώς ή εκτάκτως, από το Δημόσιο και η επιχορήγηση υπερβαίνει το ανωτέρω ποσοστό,

δ) τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ιδρύονται από το Δημόσιο ή τα νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στις περιπτώσεις α' έως γ' της παρούσας παραγράφου και αποτελούν συνδεδεμένη με αυτά εταιρεία κατά την έννοια του Αρθ-42Ε του ΚΝ-2190/, καθώς και οι συνδεδεμένες με τις εταιρείες αυτές άλλες εταιρείες.

4. "Επιχείρηση Μέσων Ενημέρωσης":

Η επιχείρηση, ανεξαρτήτως νομικής μορφής ή φύσης αυτής, η οποία υπάγεται στη δικαιοδοσία του Ελληνικού Κράτους εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων του Αρθ-3 του ΠΔ-100/00 (ΦΕΚ-98 Α') και έχει ως δραστηριότητα, αποκλειστική ή μη:

α) την έκδοση ή εκτύπωση ή διανομή εφημερίδων ή περιοδικών, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, ή εντύπων που περιέχουν ύλη, πολιτικού ή οικονομικού χαρακτήρα, σε οποιαδήποτε μορφή εκδίδονται, διαδίδονται ή διανέμονται, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής, ή

β) την εγκατάσταση και λειτουργία ή τη διαχείριση τηλεοπτικού σταθμού ή την εκπομπή ή μετάδοση τηλεοπτικού σήματος, με οποιαδήποτε μορφή ή τρόπο, όπως είναι η ελεύθερη λήψη, καλωδιακή, συνδρομητική, δορυφορική, ψηφιακή, ενσύρματη, ασύρματη, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, ή

γ) την εγκατάσταση και λειτουργία ή τη διαχείριση ραδιοφωνικού σταθμού ή εκπομπής ραδιοφωνικού σήματος με οποιαδήποτε μορφή, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, ή

δ) την παροχή μέσω του διαδικτύου υπηρεσιών οπτικού ή / και ακουστικού περιεχομένου, εφόσον το περιεχόμενο αυτό έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και ειδικότερα περιλαμβάνει, κατά το πρότυπο των έντυπων εφημερίδων, ειδήσεις για πολιτικά ή κοινωνικά ή οικονομικά γεγονότα και εκδηλώσεις, καθώς και άρθρα, σχόλια, συνεντεύξεις ή συζητήσεις για τα θέματα αυτά. Η επιχείρηση η οποία έχει ως δραστηριότητα την παροχή υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο δεν θεωρείται επιχείρηση μέσων ενημέρωσης.

Η "Ελληνική Ραδιοφωνία -Τηλεόραση Α.Ε." και οι συνδεδεμένες με αυτήν εταιρείες, κατά την έννοια του Αρθ-42Ε του ΚΝ-2190/20, καθώς και τα Μέσα Ενημέρωσης που ανήκουν εξ ολοκλήρου σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) ή στις επιχειρήσεις αυτών, δεν θεωρούνται για την εφαρμογή του νόμου αυτού επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης.

5. "Βασικός Μέτοχος":

Ο μέτοχος, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ο οποίος με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να επηρεάζει τη λήψη αποφάσεων που λαμβάνουν τα αρμόδια όργανα ή στελέχη της επιχείρησης σχετικά με τον τρόπο διοίκησης και την εν γένει λειτουργία της.

Ειδικότερα, βασικός μέτοχος είναι:

α. Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο, ανεξάρτητα από το ύψος του ποσοστού επί του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου που ανήκει στην κυριότητα του:

αα) είναι κύριος αριθμού μετοχών που τον κατατάσσουν μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων μετόχων της επιχείρησης, ή

ββ) κατέχει από οποιαδήποτε αιτία δικαιώματα ψήφου στη γενική συνέλευση που τον κατατάσσουν ανάμεσα στους δέκα μεγαλύτερους κατόχους δικαιωμάτων ψήφου της επιχείρησης, ή

γγ) έχει το δικαίωμα είτε από το νόμο είτε από το καταστατικό της επιχείρησης είτε μέσω εκχώρησης σχετικού δικαιώματος άλλων μετόχων να διορίζει ή να ανακαλεί ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου, ή

δδ) υπήρξε κύριος ποσοστού τουλάχιστον ένα τοις εκατό (1%) επί του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου ή κάτοχος δικαιωμάτων ψήφου που αντιστοιχούσε τουλάχιστον στο ένα τοις εκατό (1%) του μετοχικού κεφαλαίου που εκπροσωπήθηκε ή άσκησε το δικαίωμα ψήφου κατά τη λήψη της απόφασης της γενικής συνέλευσης για την εκλογή ή την ανάκληση του εκάστοτε τελευταίου διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης ή της πλειοψηφίας των μελών αυτού, ή

εε) κατάρτισε, αμέσως ή εμμέσως, συμβάσεις και εν γένει συμφωνίες με την επιχείρηση, από τις οποίες η τελευταία απέκτησε έσοδα ή άλλα οικονομικά οφέλη κατά την αμέσως προηγούμενη χρήση της, τα οποία αντιστοιχούν τουλάχιστον στο ένα δέκατο (1 / 10) των ακαθάριστων εσόδων της επιχείρησης κατά τη χρήση αυτή.

β. Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο:

αα) είναι κύριος αριθμού μετοχών που αντιστοιχεί τουλάχιστον στο ένα τοις εκατό (1%) του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου, ή

ββ) είναι κάτοχος δικαιωμάτων ψήφου που αντιστοιχούν τουλάχιστον στο ένα τοις εκατό (1%) του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου στη γενική συνέλευση της επιχείρησης.

γ. Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο είναι μέτοχος είτε απευθείας στην επιχείρηση είτε και σε άλλα νομικά πρόσωπα που είναι μέτοχοι της επιχείρησης αυτής ή μέτοχοι των νομικών αυτών προσώπων ή μέτοχοι των μετόχων τους απεριορίστως μέχρι και του τελευταίου φυσικού προσώπου, και το οποίο είναι κύριος τόσου αριθμού μετοχών, οι οποίες συνυπολογιζόμενες και αναγόμενες σε αριθμό μετοχών στην επιχείρηση αντιστοιχούν τουλάχιστον σε ποσοστό ένα τοις εκατό (1%) του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης ή κατέχει τόσα δικαιώματα ψήφου σε αυτά, τα οποία συνυπολογιζόμενα και αναγόμενα σε αριθμό δικαιωμάτων ψήφου στην επιχείρηση αντιστοιχούν τουλάχιστον σε ποσοστό ένα τοις εκατό (1%) του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου στη γενική συνέλευση της επιχείρησης.

Για τον υπολογισμό του ποσοστού επί του μετοχικού κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου που αναφέρονται στις προηγούμενες με τα στοιχεία α' και β' και γ' περιπτώσεις της παρούσας παρ.λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των μετοχών ή των δικαιωμάτων ψήφου που ανήκουν ή κατέχονται:

από παρένθετα πρόσωπα ή

από επιχειρήσεις που ελέγχονται από τον ίδιο μέτοχο ή από συνδεδεμένες με αυτές εταιρείες κατά την έννοια του Αρθ-42Ε του ΚΝ-2190/20, καθώς και από συνδεδεμένες με αυτές άλλες εταιρείες, ή

από άλλο μέτοχο, με τον οποίο έχει συναφθεί συμφωνία για τη διαμόρφωση διαρκούς κοινής πολιτικής ως προς τη διοίκηση της επιχείρησης, με συντονισμένη άσκηση των δικαιωμάτων ψήφου που διαθέτει. Επίσης, υπολογίζονται τα δικαιώματα ψήφου, τα οποία κατέχονται από άλλο μέτοχο βάσει συμβάσεως ενεχύρου ή επικαρπίας ή ως συνέπεια λήψης ασφαλιστικού μέτρου σε βάρος του κυρίου των αντίστοιχων μετοχών, καθώς και ο αριθμός μετοχών που δεν ανήκουν στην κυριότητα του, αλλά από τις οποίες ο μέτοχος αυτός δικαιούται να λαμβάνει μέρισμα. Μετοχές ή δικαιώματα ψήφου που αποκτώνται με κληρονομική διαδοχή υπολογίζονται μετά την παρέλευση τεσσάρων (4) μηνών από την απόκτησή τους.

6. "Εταίρος":

Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που μετέχει ή κατέχει εταιρικά μερίδια είτε απευθείας στην επιχείρηση είτε σε νομικό πρόσωπο το οποίο είναι εταίρος ή βασικός μέτοχος της επιχείρησης αυτής.

7. "Διευθυντικά στελέχη":

Τα πρόσωπα τα οποία, είτε βάσει του νόμου που διέπει την οργάνωση και λειτουργία της επιχείρησης είτε βάσει του καταστατικού της επιχείρησης είτε κατόπιν ανάθεσης ή σύναψης σύμβασης με την επιχείρηση, ασκούν εκτελεστικές αρμοδιότητες και καθήκοντα που είναι, από τη φύση τους και το περιεχόμενο τους, ουσιώδη για την επίτευξη των σκοπών ή τη λειτουργία της επιχείρησης.

8. "Παρένθετα πρόσωπα":

Είναι:

α) οι σύζυγοι,

β) οι συγγενείς σε ευθεία γραμμή απεριορίστως και εκ πλαγίου μέχρι και τρίτου βαθμού εξ αίματος και εξ αγχιστείας,

γ) το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί, για οποιαδήποτε αιτία, για λογαριασμό ή καθ' υπόδειξη ή κατ' εντολή άλλου φυσικού ή νομικού προσώπου που κατέχει, είτε το ίδιο είτε μέσω άλλου παρένθετου προσώπου, μία ή περισσότερες ιδιότητες της παρ.1 του Αρθ-3 σε επιχείρηση μέσων ενημέρωσης ή σε επιχείρηση που συνάπτει δημόσιες συμβάσεις ή εξαρτάται οικονομικά μέσω χρηματοδότησης ή καθ' οιονδήποτε άλλο τρόπο ή επηρεάζεται καθ' οιονδήποτε άλλο τρόπο, στη λήψη αποφάσεων που λαμβάνονται σχετικά με τη διοίκηση ή λειτουργία της επιχείρησης.

20 Ιανουαρίου 1942: Σε ναζιστική διάσκεψη στο προάστιο Βάνζεε του Βερολίνου αποφασίζεται η λεγόμενη «τελική λύση», δηλαδή η εξολόθρευση όλων των Εβραίων της Ευρώπης.

Επιστολή του Γκέρινγκ προς τον Χάιντριχ
σχετικά με την "Τελική Λύση"
Με την ονομασία Τελική Λύση (γερμανικά: Endlösung) έγινε γνωστό το σχέδιο των Ναζιστών για τη συστηματική δολοφονία των Εβραίων, τόσο στη Γερμανία όσο και στις περιοχές που κατακτήθηκαν από αυτή κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του σχεδίου αυτού ήταν το Ολοκαύτωμα, το οποίο στοίχισε στην Εβραϊκή Κοινότητα της Ευρώπης περίπου έξι εκατομμύρια νεκρούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Η υιοθέτηση της Τελικής Λύσης
Οι φυλετικές πεποιθήσεις των ναζιστών ήταν εκφρασμένες ήδη από την ιδρυτική διακήρυξη του Κόμματος: Οι μη-άρειοι (non-Aryan) λαοί απειλούσαν την "καθαρότητα του γερμανικού λαού". Η μεγαλύτερη απειλή εκφραζόταν από τους Εβραίους, τόσο στη Γερμανία όσο και, αργότερα, στις κατακτημένες περιοχές.
Αρχικά η πολιτική των ναζιστών ηγετών ήταν η ενθάρρυνση των Εβραίων να μεταναστεύσουν, εγκαταλείποντας το έδαφος του Ράιχ. Ήδη, από το 1933, με την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, άρχισαν διώξεις (πογκρόμ), μποϋκοτάζ στις Εβραϊκές επιχειρήσεις κάθε είδους, αποκλεισμός των εβραίων από δημόσιες θέσεις και αξιώματα, εμφανώς μεροληπτικές νομοθετικές ρυθμίσεις και αποκορύφωμα όλων αυτών υπήρξε η Νύχτα των Κρυστάλλων (Kristalnacht). Όλες αυτές οι ενέργειες αποσκοπούσαν στην εκδίωξη των Εβραίων από το Ράιχ. Ένα ακόμη μέτρο που πάρθηκε κατά των Εβραίων ήταν η υποχρέωση να φορούν, όταν κυκλοφορούν, το άστρο του Δαβίδ. Το μέτρο εφαρμόστηκε σε όλη την τότε επικράτεια του Γ΄ Ράιχ εκτός από τη Γαλλία, γιατί η Κυβέρνηση του Βισύ αρνήθηκε να το εφαρμόσει. Επειδή οι διώξεις αυτές δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, η ναζιστική ηγεσία (και κυρίως ο Χίμλερ) σκέφθηκε την εξαναγκαστική μετανάστευση των Εβραίων υπό την εποπτεία των οργάνων του Κόμματος. Η αρχική σκέψη ήταν να υφαρπαγεί από τη Γαλλία η Μαδαγασκάρη και να μετατραπεί σε "αποθήκη Εβραίων".
Η μεταφορά των Εβραίων στη Μαδαγασκάρη απαιτούσε, ωστόσο, ναυτικά μέσα, τα οποία το Γ΄ Ράιχ δεν διέθετε. Έτσι, η λύση της Μαδαγασκάρης εγκαταλείφθηκε. Έγιναν, επίσης, σκέψεις για τη μεταφορά τους "πέρα από τα Ουράλια", αλλά και αυτές εγκαταλείφθηκαν. Αποφασίστηκε, τελικά, η "μετανάστευση" των Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και γκέτο. Ωστόσο, η προσπάθεια να εξολοθρευτούν οι Εβραίοι μέσω της πείνας και της εξοντωτικής εργασίας αποδείχθηκε πάρα πολύ αργή (Καρτιέ, ό.π.). Στις 20 Ιανουαρίου 1942 συγκληθηκε στο προάστειο του Βερολίνου Βάνζεε (Wannsee) μια διάσκεψη, η οποία αποσκοπούσε στην ενημέρωση των ανώτατων αξιωματούχων του Ράιχ για τις αποφάσεις που είχε λάβει η ηγεσία του σχετικά με το "Εβραϊκό πρόβλημα" (Η τελική λύση του Εβραϊκού ζητήματος - γερμ. Die Endlösung der Judenfrage). Ο Χίτλερ είχε ήδη εξουσιοδοτήσει και τον Χίμλερ και τον Γκέρινγκ να προχωρήσουν με δραστικότερα μέτρα και να επεκτείνουν την εξολόθρευση των Εβραίων.

Η υλοποίηση της "Τελικής Λύσης"
Στα πλαίσια αυτής της εξουσιοδότησης αποφασίστηκε η κατασκευή ειδικών στρατοπέδων, αποκλειστικά γα το σκοπό αυτό. Δημιουργήθηκαν, έτσι, τα στρατόπεδα εξολόθρευσης: Τρεμπλίνκα, Μαϊντάνεκ Σομπιμπόρ και Μπέλζεκ. Παράλληλα, δημιουργήθηκε ένας τρίτος "τομέας" στο ήδη υπάρχον στρατόπεδο του Άουσβιτς, το "Άουσβιτς ΙΙΙ Μόνοβιτς". Η επιχείρηση μεταφοράς των Εβραίων στα στρατόπεδα εξολόθρευσης ονομάστηκε "Επιχείρηση Ράινχαρντ", από το όνομα του στρατηγού των Ες-Ες Ράινχαρντ Χάιντριχ (Reinhard Heydrich), τότε επικεφαλής του Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ (RSHA), που είχε αναλάβει το συντονισμό της επιχείρησης. Παράλληλα, το νεοδημιουργημένο στρατόπεδο του Κέλμνο (Chelmno) άρχισε να λειτουργεί ως κέντρο εξολόθρευσης των Ρομά. Σε όλα τα στρατόπεδα εξόντωσης άρχισε, επίσης, και συστηματική εξολόθρευση των ομοφυλοφίλων (ανδρών και γυναικών), των πολιτικών κρατουμένων, κυρίως κομμουνιστών, αιχμαλώτων πολέμου, κυρίως από τη Ρωσία, Μαρτύρων του Ιεχωβά και άλλων.
Η μεταφορά των Εβραίων από κάθε γωνία της κατεχόμενης Ευρώπης ήταν ένα πελώριο πρόβλημα για το Ράιχ - πρόβλημα "λογιστικής" (logistics) για μια χώρα που πολεμούσε σε δύο μέτωπα και είχε ελάχιστους εγχώριους πόρους. Το πρόβλημα ανέλαβε και επέλυσε ο Άντολφ Άιχμαν (Adolf Eichmann), ο οποίος επέβλεψε και προσωπικά την υλοποίηση των μεταφορών Εβραίων από τις διάφορες κατακτημένες χώρες, σε πολλές περιπτώσεις συνεργαζόμενος και με τις τοπικές "κυβερνήσεις".Από την Ελλάδα, η μεγαλύτερη μεταγωγή Εβραίων έγινε από την Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης (περίπου 65.000 άτομα).
Συνοπτικά, η "Τελική Λύση" είχε τις εξής κατευθυντήριες γραμμές:

  • Μεταφορά των Εβραίων σε στρατόπεδα εξόντωσης.
  • Άμεση θανάτωση όσων ήταν ανίκανοι για εργασία: Ασθενείς, πολύ νέοι, πολύ γηρασμένοι.
  • Διαχωρισμός των εναπομεινάντων κατά φύλο.
  • Θανάτωσή τους είτε μέσω ολοσχερώς ανεπαρκούς διατροφής και κακουχιών είτε μέσω σκληρής καταναγκαστικής εργασίας (όπως στην περίπτωση της IG Farben).
  • Με τον καιρό θα εξολοθρεύονταν και οι εναπομείναντες.

Για την επίτευξη του στόχου υιοθετήθηκαν οι πλέον απάνθρωποι και σκληροί τρόποι. Μαζικοί θάνατοι επιτεύχθηκαν σε πολλά στρατόπεδα με τη χρήση των θαλάμων αερίων και τη χρήση κύρια μονοξειδίου του άνθρακα (που παρείχαν ειδικά ρυθμισμένοι κινητήρες) αλλά και του κυανιούχου αερίου Κυκλώνας Β (Zyklon B). Επιστρατεύθηκαν, για την επίτευξή τους, τόσο ειδικευμένοι "επιστήμονες" όσο και ολόκληρη η τεχνογνωσία που διέθετε το Γ' Ράιχ και επιθυμούσε να βελτιώσει: Ιατρικά πειράματα, εγχειρήσεις χωρίς αναισθητικό, αντοχή στο ψύχος και την υποθερμία κτλ. Η διαχείριση ενός τόσο μεγάλου αριθμού πτωμάτων αποτέλεσε άλλο ένα λογιστικό πρόβλημα, που καθυστέρησε την εφαρμογή της "Τελικής Λύσης". Μετά από έρευνες, οι Γερμανοί επιστήμονες κατέληξαν ότι ένας κλίβανος θα μπορούσε να διατηρήσει θερμοκρασία καύσης χρησιμοποιώντας ως μόνο καύσιμο το λίπος από τα σώματα των νεκρών. Μετά την επίλυση αυτού του προβλήματος, προωθήθηκε η απανθράκωση των νεκρών και δολοφονημένων στα κρεματόρια, αν και σε ορισμένα στρατόπεδα, όπως αυτό του Σομπιμπόρ, δεν απέκτησαν ποτέ κλιβάνους αποτέφρωσης: Τα πτώματα καίγονταν σε ανοικτά ορύγματα.
Υπολογίζεται ότι μόνο στα στρατόπεδα εξολόθρευσης θανατώθηκαν, με τυφεκισμό, καταναγκαστική εργασία, απαγχονισμό και δηλητηριώδη αέρια περίπου τρία εκατομμύρια Εβραίων. Το σύνολο των Εβραίων που θανατώθηκαν από την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος στην εξουσία μέχρι την κατάρρευσή του ανέρχεται σε έξι περίπου εκατομμύρια.

πηγη: https://el.wikipedia.org