Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

6 Νοεμβρίου 1952: πεθαίνει ο Γιάννης Ανδριανόπουλος, ένας εκ των πέντε αδελφών, που αποτελούσαν τον κύριο πυρήνα στην ομάδα ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού.


Ο Γιάννης Ανδριανόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1900 και ήταν αδελφός του Γιώργου, Ντίνου, Βασίλη, Λεωνίδα της Θρυλικής πεντάδας των Ανδριανοπουλέων του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδας. Επίσης, είχε άλλα δύο αδέλφια ποδοσφαιριστές σε πιο μικρές ομάδες του Πειραιά τον Αριστείδη και τον Στέλιο.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1918 από την Πειραϊκή Ένωση με την οποία έγινε και διεθνής μία φορά με την εθνική Ελλάδος. Το 1924 ήταν από τους ιδρυτές και πρώτους παίκτες του Α.Π.Σ. Πειραιά, μετά του Ολυμπιακού Ομίλου Φιλάθλων Πειραιά και του Ολυμπιακού Πειραιώς. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1929.

Διετέλεσε πρόεδρος της ΕΠΟ και της Ε.Π.Σ. Πειραιώς. Πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1952. Γιός του είναι ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος..

6 Νοεμβρίου 1979: πεθαίνει ο ποιητής Γιάννης Ιμβριώτης.


Γεννήθηκε το 1898 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία και ψυχολογία στην Αθήνα, το Βερολίνο και το Παρίσι.

Το 1932 αναγορεύθηκε υφηγητής και το 1937 έγινε καθηγητής της έδρας της Συστηματικής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ, με αποτέλεσμα να συλληφθεί από τους Γερμανούς και να φυλακισθεί, ενώ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου απολύθηκε από τη θέση του στο πανεπιστήμιο και εξορίστηκε.

Το 1951 εξελέγη βουλευτής με την ΕΔΑ. Το 1967 εξορίστηκε και πάλι από τη χούντα στη Λέρο.
Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (1975) και σύζυγος της παιδαγωγού Ρόζας Ιμβριώτη.

Πέθανε το 1979 στην Αθήνα

Εργογραφία:Ψυχανάλυση 1924
Παθολογική μνήμη 1932
Μορφολογική ψυχολογία 1934
Η φιλοσοφία του Μπερξόν 1939
Η μοίρα του ανθρώπου 1950
Επιστήμη, τέχνη, μαγεία 1956
Η ιδεολογία του πολέμου 1957
Η κοινωνική σημασία της ιδεολογίας του δημοτικισμού 1959
Η αφηρημένη τέχνη 1959
Η σημερινή ηθική κρίση 1961
Κριτική των αξιών του νεοελληνικού πολιτισμού 1963
Ο σοσιαλιστικός ανθρωπισμός 1965
Η φιλοσοφία του Καντ από μαρξιστική θεώρηση 1974
Δοκίμια μαρξιστικής φιλοσοφίας 1978
Ο ψυχισμός και η παβλοφική διδασκαλία 1979

6 Νοεμβρίου 1887: Ιδρύεται στη Σκωτία η ποδοσφαιρική ομάδα της Σέλτικ


Η Σέλτικ (Celtic F.C.) μαζί με τους Ρέιντζερς της Γλασκόβης είναι τα δύο διασημότερα ποδοσφαιρικά σωματεία της Σκοτίας. Ιδρύθηκε το 1888 και από το 1994 το πλήρες όνομα της ομάδας είναι "The Celtic Football Club" (Κελτικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος). Παλιότερα το πλήρες όνομα ήταν: "The Celtic Football and Athletic Company Ltd". Τα παρατσούκλια του συλλόγου είναι: Bhoys, Hoops και Tic. Η κλασική στολή της ομάδας είναι πρασινόλευκες ριγέ φανέλες με λευκά παντελόνια. Ως τα τέλη της δεκαετίας του ’60 οι φανέλες της δεν είχαν αριθμούς, που υπήρχαν στο παντελονάκι. Έμβλημα του συλλόγου είναι το τετράφυλλο τριφύλλι.

Αγωνίζεται στην Πρέμιερ Λιγκ της Σκοτίας και γήπεδό της είναι το "Σέλτικ Παρκ" (Celtic Park) χωρητικότητας 60.832 θεατών. Είναι το δεύτερο σε μέγεθος βρετανικό στάδιο και αποκαλείται και "Πάρκχεντ" (Parkhead). Σήμερα ο μέσος όρος θεατών που παρακολουθεί τους αγώνες της Σέλτικ ξεπερνά τους 58.000, γεγονός που φέρνει το σωματείο στην τρίτη θέση στη Βρετανία μετά την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Άρσεναλ.

Με τη συμπολίτισσα Ρέιντζερς αποτελούν ένα από τα πιο διάσημα αντίπαλα ζευγάρια παγκοσμίως σε όλα τα σπορ. Το παραδοσιακό ντέρμπι τους συγκινεί τους φιλάθλους όχι μόνο της Σκοτίας αλλά σχεδόν όλους τους ποδοσφαιρόφιλους. Η Σέλτικ παραδοσιακά υποστηρίζεται από τους Καθολικούς ενώ η Ρέιντζερς από τους Προτεστάντες. Υπολογίζεται ότι οι οπαδοί της Σέλτικ παγκοσμίως ξεπερνούν τα 9.000.000.

Το 1967 η Σέλτικ υπήρξε η πρώτη βρετανική ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Επίσης, είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης που κατέκτησε το κύπελλο στηριγμένη αποκλειστικά σε γηγενείς παίκτες. Είναι αξιοσημείωτο, ότι όλοι οι ποδοσφαιριστές του 1967 είχαν γεννηθεί σε απόσταση μέχρι 30 μίλια γύρω από τη γήπεδο της ομάδας! Τη σεζόν εκείνη η ομάδα αναδείχτηκε νικήτρια και σε όλες τις άλλες διοργανώσεις που συμμετείχε: Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Λιγκ Καπ Σκοτίας και Κύπελλο Γλασκόβης, πετυχαίνοντας ένα ανεπανάληπτο θρίαμβο.

Η Σέλτικ έφτασε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1970, όπου έχασε από την ολλανδική Φέγενορντ με 2-1 στην παράταση. Μέχρι σήμερα είναι η μοναδική σκοτσέζικη ομάδα που έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης. Η ομάδα έχει αγωνιστεί σε έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό το 2003, στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, οπότε ηττήθηκε από την Πόρτο με 3-2 στην παράταση.

Η απόφαση για την ίδρυση της Σέλτικ πάρθηκε σε μια συνάντηση που έγινε στις 6 Νοεμβρίου 1887 στο ναό St. Mary's Church στην East Rose Street στη συνοικία Calton της Γλασκόβης. Την ιδέα είχε ο καθολικός Ιρλανδός ιερέας του ναού, Βrother Walfrid, ώστε από τα έσοδα των αγώνων να ενισχύεται το φιλόπτωχο ταμείο του παιδικού συσσιτίου που είχε ιδρύσει με το όνομα: "The Poor Children's Dinner Table". Ως παράδειγμα πήρε την ίδρυση της Χιμπέρνιαν στο Εδιμβούργο 13 χρόνια νωρίτερα από Ιρλανδούς πρόσφυγες.

6 Νοεμβρίου 1986: Ο Άλεξ Φέργκιουσον αναλαμβάνει προπονητής στη Μάντσεστερ Γουνάιτεντ


Ο Σερ Αλεξάντερ Τσάπμαν Φέργκιουσον πιο γνωστός ως Άλεξ Φεργκιουσον, είναι πρώην ποδοσφαιριστής και ένας από τους πιο πετυχημένους προπονητές ποδοσφαίρου. Έχει συνδεθεί όσο κανείς με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην οποία είναι προπονητής από το 1986 και έχει κατακτήσει περισσότερα τρόπαια από οποιονδήποτε άλλο προπονητή στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Γεννήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας στις 31 Δεκεμβρίου του 1941. Ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής από την Αμπερντίν (1978-86) και το 1986 έγινε προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το 2009 ψηφίστηκε ως κορυφαίος προπονητής για το 2008 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του ποδοσφαίρου (IFFH).

Διακρίσεις (ως προπονητής)
Σεντ Μίρεν 1974-1978
Αμπερντίν 1978–1986


σε εθνικό επίπεδο
Λίγκα Σκωτίας: (3) 1979-80, 1983-84, 1984-85
Κύπελλο Σκωτίας: (4) 1981-82, 1982-83, 1983-84, 1985-86
Κύπελλο Λίγκας Σκωτίας: (1) 1985-86
Φιναλίστ: (2) 1978-79, 1979-80
Φιναλίστ: (2) 1980-81, 1981-82
σε ευρωπαϊκό επίπεδο
Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1) 1982-83
UEFA Super Cup: (1) 1983-84

Manchester United 1986-

σε εθνικό επίπεδο
Πρέμιερ Λιγκ: (11) 1992-93, 1993-94, 1995-96, 1996-97, 1998-99, 1999-00, 2000-01, 2002-03, 2006-07,2007-08,2008-09
Κύπελλο Αγγλίας: (5) 1989-90, 1993-94, 1995-96, 1998-99, 2003-04
Λιγκ Καπ: (2) 1991-92, 2005-06
FA Charity/Community Shield: (7) 1990, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007
σε ευρωπαϊκό επίπεδο
Τσάμπιονς Λιγκ: (2) 1998-1999, 2007-08
Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: (1) 1990-91
Διηπειρωτικό Κύπελλο: (1) 1999
Super Cup UEFA: (1) 1991-92

Προπονητικά βραβεία
Προπονητής της χρονιάς της Πρέμιερ Λιγκ : (7) 1993-94, 1995-96, 1996-97, 1998-99, 1999-2000, 2002-03, 2006-07
Προπονητής του μήνα της Πρέμιερ Λιγκ : (21 φορές, που αποτελεί ρεκόρ).
LMA: Προπονητής της χρονιάς 1998-99
LMA: Προπονητής της δεκαετίας του ' 90
UEFA - Προπονητής της χρονιάς στο Τσάμπιονς Λιγκ: 1998-99
UEFA - Ομάδα της χρονιάς: 2007
BBC Sports Personality of the Year Lifetime Achievement Award]]: 2001
BBC Sports Personality of the Year - Καλύτερος προπονητής: 1999
IFFHS Club Coach of the Year: 1999
Football Writers' Association Tribute Award: 1996
Μετάλλιο Mussabini : 1999
Προπονητής της χρονιάς από το περιοδικό World Soccer Coach of the Year: (3) 1993, 1999, 2007
Professional Footballers' Association Merit Award: 2007
Onze d'Or Προπονητής της χρονιάς : (2) 1999, 2007

Άλλα βραβεία
BBC Sports Personality of the Year - Βραβείο ομάδας: 1999
Παγκόσμιο Αθλητικό Βραβείο Laureus για την ομάδα της χρονιάς: 2000

6 Νοεμβρίου 1976: ο καθηγητής Δημήτρης Θεοχάρης ανακοινώνει τα νέα αρχαιολογικά ευρήματα στο Σέσκλο, έξω από το Βόλο.

Στο λόφο Καστράκι και στη γύρω περιοχή, κοντά στο σημερινό χωριό Σέσκλο, αναπτύχθηκε ένας από τους σπουδαιότερους νεολιθικούς οικισμούς της Ελλάδας και της Ευρώπης, που έδωσε το όνομά του σε μία ολόκληρη φάση της νεολιθικής εποχής στη Θεσσαλία. Κατοικήθηκε από την αρχή της νεολιθικής εποχής (7η χιλιετία π.Χ.) μέχρι και τη Μέση Εποχή του Χαλκού, αλλά γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του στην 5η χιλιετία π.Χ., κατά τη Μέση Νεολιθική περίοδο. Η τοποθεσία του συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά σύμφωνα με τα οποία οι πρώτοι κάτοικοι επέλεγαν τις θέσεις της εγκατάστασής τους: βρίσκεται ανάμεσα σε βαθιά εποχικά ρέματα, που εξασφαλίζουν την αφθονία νερού, κοντά σε επίπεδες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και σε ψηλότερους λόφους και όχι μακριά από τη θάλασσα. Η επιτυχία στην επιλογή της θέσης αποδεικνύεται και από τη μεγάλη διάρκεια ζωής του προϊστορικού οικισμού.

Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στο Σέσκλο στα μέσα της 7ης χιλιετίας π.Χ., στην περίοδο που ονομάζεται Προκεραμική Νεολιθική. Για τη γνώση της περιόδου αυτής στον ελλαδικό χώρο το Σέσκλο είναι μια από τις σπουδαιότερες θέσεις, κυρίως επειδή εδώ το «νεολιθικό τρίπτυχο» (μόνιμη κατοικία, γεωργία, κτηνοτροφία) διαπιστώνεται καθαρά. Η έκταση του οικισμού στο λόφο Καστράκι (Σέσκλο Α) δεν ήταν δυνατό να εξακριβωθεί, λόγω της μεταγενέστερης κατοίκησης του χώρου. Ωστόσο, λείψανα της φάσης αυτής έχουν διαπιστωθεί και 125 μ. πέρα από το βορειοανατολικό άκρο του λόφου (Σέσκλο Γ), γεγονός που δείχνει ότι ο οικισμός ήταν αρκετά μεγάλος. Τα σπίτια ήταν πρόχειρες καλύβες, από τις οποίες σώζονται μόνο αβαθή ορύγματα, τάφροι για λεπτά θεμέλια τετράπλευρου σπιτιού, κυκλικοί λάκκοι και λείψανα συμπαγούς πηλού, που μάλλον είχε χρησιμοποιηθεί στα τοιχώματα των κτισμάτων. Στον οικισμό βρέθηκαν ελάχιστα αντικείμενα, όπως λεπίδες από οψιανό και πυριτόλιθο, εργαλεία από πέτρες και οστά ζώων και ελάχιστα πήλινα ειδώλια και φαίνεται ότι οι άνθρωποι της περιόδου ζούσαν αποκλειστικά από τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Στην Αρχαιότερη Νεολιθική περίοδο (6η χιλιετία π.Χ.) ο οικισμός φαίνεται ότι αναπτυσσόταν σε μεγαλύτερη έκταση. Κατάλοιπά του έχουν διαπιστωθεί τόσο στο Σέσκλο Α, όσο και στην επίπεδη πλαγιά στα δυτικά (Σέσκλο Β) και στη γύρω περιοχή. Βασικό χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής αυτής της φάσης είναι η πολυμορφία των τύπων και η ποικιλία των υλικών, καθώς διαπιστώθηκαν τόσο σπίτια με λιθόκτιστα θεμέλια και τοίχους από πλίνθους, όσο και κατασκευές από πλασμένο πηλό και ξύλα, κάποτε με πλάκες εξωτερικά, τοποθετημένες σαν «ορθοστάτες». Οι κάτοικοι εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν απλά εργαλεία από πέτρα ή οστά, κατασκεύαζαν πήλινα ειδώλια, ενώ για πρώτη φορά συναντώνται πήλινα αγγεία, μονόχρωμα ή διακοσμημένα με γραπτά σχέδια.

Η κύρια φάση της ακμής του Σέσκλου, όμως, ήταν η Μέση Νεολιθική περίοδος. Ο οικισμός εκτεινόταν πάνω στο λόφο Καστράκι (Σέσκλο Α), στην επίπεδη πλαγιά στα δυτικά (Σέσκλο Β) και στη γύρω περιοχή, σε χώρο συνολικού εμβαδού τουλάχιστον 100 στρεμμάτων. Τα σπίτια, που υπολογίζονται σε 500-800, ήταν πιο πυκνά διατεταγμένα στο λόφο, χωρίζονταν από δρομάκια και πλατείες και περιβάλλονταν από μεγάλους αναλημματικούς τοίχους, ενώ στην επίπεδη περιοχή ήταν πιο άνετα και απομακρυσμένα. Όλα είχαν λίθινα θεμέλια, πλίνθινη ανωδομή και δίρριχτη στέγη με δοκούς και καμινάδες. Η περίοδος αυτή ταυτίζεται με το λεγόμενο «πολιτισμό του Σέσκλου», που χαρακτηρίζεται κυρίως από την κεραμική που βρέθηκε στον οικισμό και αποτέλεσε τη βάση της χρονολόγησης των υποπεριόδων της Μέσης Νεολιθικής. Τα αγγεία είναι χειροποίητα, κυρίως γραπτά, και η τεχνική του ψησίματός τους έχει βελτιωθεί, έχοντας ως αποτέλεσμα θαυμάσια κόκκινα χρώματα, που σχημάτιζαν μοτίβα επάνω σε υπόλευκο βάθος. Οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν περισσότερα λίθινα εργαλεία, ενώ αφθονότερα ήταν και τα εργαλεία από οψιανό, που προερχόταν από τη Μήλο. Ο οικισμός καταστράφηκε από φωτιά προς το τέλος της 5ης χιλιετίας π.Χ. και ερημώθηκε για περισσότερο από 500 χρόνια. Η περιοχή ξανακατοικήθηκε κατά τη Νεότερη Νεολιθική περίοδο μόνο, όμως, στο Καστράκι. Την περίοδο αυτή οικοδομήθηκε στο ψηλότερο σημείο το «μέγαρο», που καταλάμβανε το κεντρικό τμήμα του νέου οικισμού και περιβαλλόταν από σύστημα κυκλικών λίθινων περιβόλων. Ο οικισμός εξακολούθησε να κατοικείται μέχρι και την Πρώιμη και Μέση Εποχή του Χαλκού. Στην περίοδο αυτή ανήκουν ορισμένα σπίτια πάνω στο λόφο (Σέσκλο Α) καθώς και οι κιβωτιόσχημοι τάφοι που βρέθηκαν τόσο στο Σέσκλο Α, όσο και στο Σέσκλο Β.

Τα ερείπια του οικισμού εντοπίσθηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα και οι πρώτες ανασκαφές έγιναν το 1901-1902 από τον Χρήστο Τσούντα πάνω στο λόφο Καστράκι. Το 1956 ο Δ.Ρ. Θεοχάρης άρχισε νέα ανασκαφική έρευνα στο λόφο και από το 1972 ερεύνησε τη γύρω περιοχή έξω από το λόφο, όπου αποκαλύφθηκε ο μεγάλος οικισμός της Μέσης Νεολιθικής εποχής.

6 Νοεμβρίου 1903: η Ορέστεια του Αισχύλου ανεβαίνει στο Βασιλικό Θέατρο Αθηνών για πρώτη φορά στη δημοτική. (Ορεστειακά)




Ως Ορεστειακά έμειναν γνωστά τα αιματηρά επεισόδια που ξέσπασαν στην Αθήνα από τις 6 μέχρι τις 9 Νοεμβρίου του 1903, από υποκινούμενους φοιτητές μετά την πρεμιέρα (1 ή 3/11/1903) της Ορέστειας από το Βασιλικό Θέατρο. Αφορμή στάθηκε η πεζή μετάφραση σε συντηρητική δημοτική του Γεωργίου Σωτηριάδη, η οποία προκάλεσε την μήνη των καθαρολόγων της εποχής, των γλωσσαμυντόρων όπως λέγονταν τότε οι οπαδοί της αττικίζουσας γλώσσας. Κύριος υποκινητής των επεισοδίων αυτών ήταν ο καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Μιστριώτης, φανατικός υπέρμαχος της αρχαΐζουσας γλώσσας, ξεσήκωσε φοιτητές και προσκείμενες εφημερίδες ώστε να συμμετάσχει και ο αθηναϊκός λαός σε συλλαλητήρια.

Επειδή όμως τότε η Κυβέρνηση Δ. Ράλλη δεν απεδέχθη το αίτημα του Γ. Μιστριώτη που πρέσβευε οι παραστάσεις των αρχαίων δραμάτων να γίνεται στη γλώσσα που γράφτηκαν ακολούθησαν συμπλοκές. Το δε βράδυ της 8ης Νοεμβρίου διατάχθηκε ο στρατός να επιβάλει τη τάξη. Κατά τις συμπλοκές που ακολούθησαν στη διάλυση των διαδηλωτών κάποιοι στρατιώτες στο φόβο προσβολής τους πυροβόλησαν κατά του πλήθους με συνέπεια να φονευτούν δύο πολίτες και να τραυματιστούν επτά. Μετά από το γεγονός αυτό οι διαδηλωτές διαλύθηκαν, οι οχλαγωγίες σταμάτησαν και η αναταραχή τερματίσθηκε λόγω ακριβώς της σθεναρής στάσης της Κυβέρνησης.

6 Νοεμβρίου 1814: γεννιέται ο Αδόλφος Σαξ, Βέλγος εφευρέτης μουσικών οργάνων. Το 1846 ανακάλυψε το σαξόφωνο.

Το σαξόφωνο είναι πνευστό χάλκινο μουσικό όργανο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των ξύλινων πνευστών γιατί ο ήχος του παράγεται από καλάμι. Έχει στόμιο με γλωττίδα, κωνικό σωλήνα και μηχανισμό κλειδιών. Το πρώτο σαξόφωνο το κατασκεύασε από ξύλο ο ωρολογοποιός Ντεφοντενέλ (Defantenel) στο Λιζιέ. Ο πραγματικός δημιουργός, που έδωσε και το όνομά του στο όργανο, είναι ο Βέλγος Αδόλφος Σαξ (Adolphe Sax). Υπάρχουν επτά είδη σαξοφώνου: σοπρανίνο, σοπράνο, άλτο, τενόρο, βαρύτονο, μπάσο και κόντρα μπάσο. Το σαξόφωνο άργησε να επιβληθεί στην κλασική ορχήστρα αν και το είχαν χρησιμοποιήσει, μετυαξύ άλλων, ο Ζορζ Μπιζέ στην Αρλεζιάνα και ο Ζιλ Μασνέ στο Βέρθερο. Χρησιμοποιείται ακόμη σε στρατιωτικές μπάντες και σε ορχήστρες τζαζ, αλλά και σε άλλα είδη όπως η ρέγκε και η σκα.

6 Νοεμβρίου 1975: οι Sex Pistols ανεβαίνουν για πρώτη φορά στη σκηνή.

Οι Sex Pistols ήταν πανκ συγκρότημα από την Βρετανία. Ένα από τα συγκροτήματα που ξεκίνησαν το είδος στην Αγγλία, είναι αυτοί που το έκαναν γνωστό σε μεγαλύτερo κοινό, επηρεάζοντας πολλά μεταγενέστερα συγκροτήματα τόσο σε μουσικό επίπεδο, όσο και καθιερώνοντας το πανκ σαν μόδα, με την υποστήριξη του μάνατζέρ τους και σχεδιαστή μόδας Μάλκολμ Μακλάρεν. Το γκρουπ σχηματίστηκε το 1975 και ουσιαστικά διαλύθηκε το 1978 με την αποχώρηση του τραγουδιστή Τζόνι Ρότεν. Γνωστό μέλος ο Σιντ Βίσιους, μπασίστας που πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Ο Τζόνι Ρότεν συνέχισε κάνοντας μια επιτυχημένη καριέρα με τους Public Image Limited. Τo 2002 οι Sex Pistols ενώθηκαν ξανά για μια σειρά συναυλιών
http://www.sexpistolsofficial.com/

6 Νοεμβρίου 1960: ο Παναθηναϊκός δίνει την πρώτη του μάχη στην Ευρώπη με αντίπαλο την Σπάρτακ Χράντετς, στο Κράλοβο της Τσεχοσλοβακίας


Ως πρωταθλητής Ελλάδος ο Παναθηναϊκός ριχνόταν με πολύ τρακ στη μάχη του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Σε μια εποχή που οι μόνες επίσημες διεθνείς διοργανώσεις ήταν αυτές της εθνικής ομάδας και οι εφτάρες από τους αντιπάλους της κόντευαν να γίνουν ρουτίνα οι «πράσινοι» έπρεπε να παίξουν κατ’ αρχήν για την αξιοπρέπειά τους, να μην διασυρθούν κι έπειτα για την εμπειρία.


Η πρώτη συμμετοχή του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο Πρωταθλητριών συνοδεύτηκε από τύχη. Πρόκριση χωρίς αγώνα στον α’ γύρο. Και στη συνέχεια, στον β’ γύρο αντίπαλος η Χράντες του Κράλοβε στη Κρακοβία στην τότε Τσεχοσλοβακία.+

Το πρώτο ματς έγινε στις 6 Νοεμβρίου 1960 στο Κράλοβε. Το ποδόσφαιρο της χώρας ήταν σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από το ελληνικό και η πρωταθλήτρια της χώρας λογικό είναι να ήταν καλύτερη της πρωταθλήτριας Ελλάδος.

Ο Χάρι Γκέιμ στο Κράλοβε έδωσε το σύνθημα «προσοχή στην άμυνα» κι η αμυντική τακτική των «πρασίνων» απέδωσε μέχρι το 87ο λεπτό. Μέχρι τότε το μηδέν συνόδευε τις προσπάθειες και των δύο ομάδων. Μόνο που τότε έγινε το λάθος. Η μπάλα από τη προσπάθεια του Τσίκοφ χτύπησε στο πόδι του Βουτσαρά και του Τζουνάκου κι έφθασε στον σέντερ φορ Σόνκα ο οποίος έστειλε τη μπάλα στο άδειο τέρμα.
Αυτό το γκολ στάθηκε μοιραίο, αφού η ρεβάνς στη Λεωφόρο έληξε χωρίς γκολ κι η Χράντετς πήρε τη πρόκριση.

6 Νοεμβρίου 1958: γεννιέται η συνθέτρια Ευανθία Ρεμπούτσικα.


Η Ευανθία Ρεμπούτσικα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάτω Αχαΐα Πατρών. Είναι ένα από τα τέσσερα αδέλφια της οικογένειας Ρεμπούτσικα μαζί με την Ιωάννα, τη Μαρία και τον Πλούταρχο.
Ο πατέρας τους ήταν ιδιοκτήτης του κινηματογράφου REX ενώ η Ευανθία από την ηλικία των 6 χρόνων ξεκινά βιολί στο Ωδείο Πατρών με καθηγητές τον Μιλτιάδη Παπανικολάου και τον Ακίνδυνο Καϊμάκη.

Το κουαρτέτο των αδελφών Ρεμπούτσικα περιοδεύει στην Ελλάδα και το εξωτερικά και το 1970 η Ευανθία έρχεται στην Αθήνα συνεχίζοντας τις σπουδές της στη μουσική, με δάσκαλο τον Τάτση Αποστολίδη στο Ωδείο Αθηνών και στη συνέχεια με τον Στέλιο Καφαντάρη στο Ελληνικό Ωδείο. 
Από το 1970 μέχρι το 1979, η Ευανθία Ρεμπούτσικα συνεργάζεται με σπουδαίους Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές, συνεργασίες που συνεχίζονται και μετά το 1979 όταν επιστρέφει από το Παρίσι, ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στην Ecole Normale De Music.
Ακολουθούν συνεργασίες με τη Συμφωνική Ορχήστρα Του 3ου προγράμματος καθώς και με τη Σύχρονη Ορχήστρα της ΕΡΤ, με την οποία περιοδεύει και κατά την παρουσίαση του "Αξιον Εστί" με το Μίκη Θεοδωράκη. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 συμμετέχει στον "Μουσικό Αύγουστο" που διοργάνωσε ο Μάνος Χατζιδάκις. 

Η πρώτη δισκογραφική δουλειά της Ευανθίας Ρεμπούτσικα έρχεται το 1992 όταν σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο γράφουν τη μουσική και τα τραγούδια για την Κρίστυ Στασινόπουλου στο album "Στη Λίμνη Με Τις Παπαρούνες". 
Το 1995 γνωρίζει το Γιάννη Κότσιρα και μαζΪ με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και τον Άρη Δαβαράκη φτιάχνουν τον "Αθώο Ένοχο" που αποτελεί και τη δεύτερη δισκογραφική δουλειά της Ευανθίας Ρεμπούτσικα. Μεγάλη και διαχρονική επιτυχία αυτού του δίσκου είναι η υπέροχη "Αλεξάνδρεια",που αμέσως γίνεται κλασικό κομμάτι και επανεκτελείται πολλές φορές και από διάφορους σημαντικούς ερμηνευτές.
Η συνεργασία της με τον Γιάννη Κότσιρα συνεχίζεται δίνοντας αυτή τη φορά τον εξαιρετικά επιτυχημένο δίσκο "Μόνο Ένα Φιλί", σε στίχους Ελένης Ζιώγα. Μια δισκογραφική δουλειά που περιείχε τραγούδια όπως τα "Το Τσιγάρο", τη "Χάντρα Θαλασσιά" και τα "Επτά Ποτήρια", ένα album που αγαπήθηκε και γρήγορα έγινε πλατινένιο. Η συνεργασία με το Γιάννη Κότσιρα συνεχίζεται, χαρίζοντας ένα ακόμα πολύ επιτυχημένο album, αυτή τη φορά με τίτλο "Είναι Δική Μας Η Ζωή Μας" σε στίχους Άρη Δαβαράκη. Μερικές από τις επιτυχίες που ξεχώρισαν από αυτή τη δουλειά είναι τα "Καταλαβαίνω", "Ένας Έρωτας Φτηνός", "Η Επαφή".
Μετά τη δισκογραφική επιτυχία των projects με το Γιάννη Κότσιρα και τη συνεργασία της με τη Νάνα Μούσχουρη στο "Αθήνα-Θεσσαλονίκη" την ίδια χρονιά, η εταιρεία BMG δίνει τη δυνατότητα στην Ευανθία για την κυκλοφορία δικής της προσωπικής δουλειάς με ορχηστρικά κομμάτια. Αποτέλεσμα είναι η παρουσίαση δύο πραγματικά εξαίρετων προσωπικών δίσκων, οι οποίοι σημείωσαν σημαντικές πωλήσεις. "Το Αστέρι Κι η Ευχή" και "Οι Μικρές Ιστορίες" αποτελούν την παρουσίαση των συνθέσεων της Ευανθίας Ρεμπούτσικα στις αρχικές τους μορφές, προτού γίνουν τραγούδια με στίχο και δοθούν σε κάποιο καλλιτέχνη προς ερμηνεία. Σε αυτούς τους δύο σημαντικούς δίσκους συμμετέχουν φωνητικά οι Caroline Lavelle σε μια ξενόγλωσση ερμηνεία της "Αλεξάνδρειας", η Έλλη Πασπαλά, η υψίφωνος Σόνια Θεοδωρίδου, η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η υψίφωνος Μαριάννα Ριγάκη. Οι στιχουργοί Λίνα Νικολακοπούλου και Ελένη Ζιώγα χαρίζουν τους στίχους στα "Έχε Γειά" και "Με Την Πλάτη", δύο από τα ωραιότερα τραγούδια των "Μικρών Ιστοριών", ερμηνευμένα από την Ελευθερία Αρβανιτάκη.

Παράλληλα με την προσωπική της δισκογραφία, η Ευανθία Ρεμπούτσικα γράφει μουσική για τηλεοπτικές σειρές όπως το "Εσύ Αποφασίζεις", την "Προδοσία" του Νίκου Κουτελιδάκη, το "Αθήνα-Θεσσαλονίκη" του Χρήστου Παληγιαννόπουλου, την "Αίθουσα Του Θρόνου" της Πηγής Δημητρακοπούλου, τα "Πέτρινα Λιοντάρια" του Κώστα Κατσαρόπουλου, το "Alma Libre" και πολλές άλλες.

2003 και η Ευανθία Ρεμπούτσικα επανέρχεται δισκογραφικά με το soundtrack της ταινίας του Τάσου Μπουλμέτη "ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κουζίνα".Η ταινία γνωρίζει τεράστια εισπρακτική επιτυχία στην Ελλάδα και το soundtrack με μουσική αποκλειστικά γραμμένη από την Ευανθία γίνεται ένας από τους πιο επιτυχημένους δίσκους του 2003.Ονειρική ορχηστρική μουσική επηρεασμένη από τα ηχοχρώματα της Πόλης και γενικά της Ανατολής αλλά και τα τραγούδια "Στα Λιμάνια Ανάψανε Φωτιές" σε στίχους Τάσου Μπουλμέτη και ερμηνεία Νατάσας Θεοδωρίδου και "Μπαχάρι,Κανέλλα Και Φιλί" σε ερμηνεία Ντιλέκ Κοτς και στίχους επίσης Τάσου Μπουλμέτη συνθέτουν αυτό το πολυσυλλεκτικό soundtrack,που βραβεύεται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης με το βραβείο Καλύτερης Μουσικής. Το soundtrack, όπως και η ταινία, ταξιδεύει και στο εξωτερικό με τον τίτλο "A Touch Of Spice" και πρόκειται για την πρώτη κυκλοφορία της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας Cantini, υπό την επίβλεψη της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και του συζύγου της Παναγιώτη Καλαντζόπουλου.
2004 και ακόμη μια σημαντική συνεργασία για την Ευανθία Ρεμπούτσικα. Αυτή τη φορά συνεργάζεται με τον ποιητή Μιχάλη Γκανά και τη Νατάσα Θεοδωρίδου και το αποτέλεσμα είναι ένας εξαίρετος λαϊκός δίσκος με τίτλο "Έρωτα, δεν ξέρεις ν'αγαπάς". Δέκα καλοδουλεμένα σύγχρονα λαϊκά και έντεχνα τραγούδια, που έχουν σαν "αγωγό" την αυθεντική φωνή της Νατάσας Θεοδωρίδου, μιας καλλιτέχνιδας τόσο ευρέως γνωστής αλλά και αγαπητής στο ελληνικό μουσικόφιλο κοινό. Παράλληλα, κυκλοφορεί και το album "Φωνή Αιγαίου", το τρίτο προσωπικό album της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, με μουσικές για την ομώνυμη ταινία της Λυδίας Καρρά. Στο album περιλαμβάνονται και 4 τραγούδια σε στίχους του Μιχάλη Γκανά, τα οποία ντύνει με τη βελούδινη φωνή της η Έλλη Πασπαλά.

6 Νοεμβρίου 1893: πεθαίνει σε ηλικία 44 ετών ο Ρώσος συνθέτης Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι.


Ο Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι (Ρωσικά: Пётр Ильи́ч Чайко́вский), ήταν ρώσος συνθέτης της ρομαντικής εποχής. Όσο το ύφος του διευρυνόταν, ο Τσαϊκόφσκι έγραψε μουσική σε ένα μεγάλο φάσμα ειδών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνίας, όπερας, μπαλέτου, οργανικής μουσικής, μουσικής δωματίου και τραγουδιού. Έγραψε μερικά από τα πιο δημοφιλή ορχηστρικά και θεατρικά μουσικά έργα στο σύγχρονο κλασικό ρεπερτόριο, όπως τα μπαλέτα Η λίμνη των κύκνων, Η Ωραία Κοιμωμένη και Ο Καρυοθραύστης, η Ουβερτούρα 1812, το Πρώτο Κοντσέτο για Πιάνο, επτά συμφωνίες και η όπερα Ευγένιος Ονέγκιν.

Ο Τσαϊκόφσκι γεννήθηκε σε μια μεσοαστική οικογένεια. Η εκπαίδευση που έλαβε τον προετοίμασε για δημόσιο υπάλληλο παρά την πρώιμη μουσική ανάπτυξη που είχε επιδείξει. Ενάντια στις επιθυμίες της οικογένειάς του αποφάσισε να ακολουθήσει καριέρα στη μουσική και το 1862 μπήκε στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης, από όπου αποφοίτησε το 1865. Αυτή η τυπική εκπαίδευση με πολλές επιρροές από τη Δύση, τον ξεχώρισε από τη σύγχρονή του εθνικιστική κίνηση, υλοποιημένη από μια ομάδα νεαρών Ρώσων συνθετών γνωστοί ως Η Ομάδα των Πέντε, με τους οποίους ο Τσαϊκόφσκι είχε μία ανάμεικτη επαγγελματική σχέση καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Αν και απόλαυσε πολλές επιτυχίες, δεν ήταν ποτέ συναισθηματικά ασφαλής και η ζωή του ήταν διάστικτη με προσωπικές κρίσεις και περιόδους κατάθλιψης. Παράγοντες που συντέλεσαν σε αυτό ήταν η καταπιεσμένη του ομοφυλοφιλία και ο φόβος της διαπόμπευσης, ο καταστροφικός του γάμος και η ξαφνική κατάρρευση της μοναδικής διηνεκούς σχέσης στην ενήλικη ζωή του, της δεκατριάχρονης σχέσης του με την πλούσια χήρα Ναντέζντα φον Μεκ. Εν μέσω προσωπικών αναταραχών η φήμη του Τσαϊκόφσκι μεγάλωνε. Τιμήθηκε από τον Τσάρο, του χορηγήθηκε ισόβια σύνταξη και εγκωμιαζόταν στα μουσικά μέγαρα όλου του κόσμου. Ο ξαφνικός του θάνατος σε ηλικία 53 ετών αποδίδεται γενικά σε χολέρα αλλά κάποιοι τον αποδίδουν σε αυτοκτονία.

Αν και είναι διαχρονικά δημοφιλής στο φιλόμουσο κοινό όλου του κόσμου, ο Τσαϊκόφσκι έχει κατά καιρούς επικριθεί σκληρά από κριτικούς, μουσικούς και συνθέτες. Παρόλ' αυτά, η φήμη του ως ένας σημαντικός και αξιόλογος συνθέτης θεωρείται πλέον γενικά απρόσβλητη. Στις αρχές και στα μέσα του 20ου αιώνα, οι δυτικοί κριτικοί απέρριπταν τη μουσική του ως κοινή και με έλλειψη υψηλού πνεύματος, αλλά αυτή η περιφρόνηση έχει κατά μεγάλο μέρος εξαλειφθεί.

6 Νοεμβρίου 1861: γεννιέται ο πατέρας του μπάσκετ, ο Καναδός καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Τζέιμς Νάισμιθ.


Ο Τζέιμς Νάισμιθ  ήταν γυμναστής και ο επινοητής του αθλήματος του μπάσκετ. Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1861 στην πόλη Άλμοντ στο Οντάριο του Καναδά, και στη συνέχεια έζησε στις ΗΠΑ, όπου απέκτησε και την αμερικανική υπηκοότητα.

Το 1891 προσελήφθη ως επικεφαλής γυμναστής στο Κολέγιο της YMCA (Χριστιανική Αδελφότητα Νέων) στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. Εκεί διαπίστωσε την ανάγκη άθλησης σε κλειστούς χώρους, λόγω και των σκληρών καιρικών συνθηκών. Έτσι αποφάσισε να εισαγάγει ένα νέο παιχνίδι παίρνοντας στοιχεία από όλα τα έως τότε δημοφιλή αγωνίσματα (ράγκμπι,μπέιζμπολ, ποδόσφαιρο, χόκεϊ κ.ά.). Τον Δεκέμβριο του 1891 έγινε το πρώτο παιχνίδι του νέου αυτού αθλήματος του «Μπάσκετμπολ» με 9 έναντι 9 παικτών, οι οποίοι χρησιμοποίησαν μία μπάλα ποδοσφαίρου, την οποία έπρεπε να στείλουν σε δύο καλάθια φρούτων που είχε καρφώσει στις δύο άκρες του γυμναστηρίου.

Το νέο αυτό σπορ άρχισε σταδιακά να γίνεται δημοφιλές ανάμεσα σε φοιτητές και μαθητές της περιοχής. Η εξάπλωση του ήταν ραγδαία και έτσι το 1893 το «Μπάσκετμπολ» άρχισε να παρουσιάζεται επίσημα από τα σχολεία της Χριστιανικής Αδελφότητας σε όλο τον κόσμο.

Το 1898 ο Νάισμιθ προσελήφθη στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας, όπου ανέπτυξε περισσότερο το νέο άθλημα, παράλληλα με άλλες δραστηριότητές του. Με την είσοδο του νέου αιώνα, το καινούριο σπορ είχε ήδη αποκτήσει πολλούς φίλους και στις ανατολικές ΗΠΑ άρχισε το πρώτο ανεπίσημο κολεγιακό πρωτάθλημα.

Το 1904 το άθλημα παρουσιάστηκε ως επίδειξη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σεντ Λούις, αλλά χρειάστηκε να περάσουν 32 ακόμα χρόνια για να αναγνωρισθεί ως Ολυμπιακό άθλημα το 1936 στους Αγώνες του Βερολίνου. Εκεί ο Νάισμιθ αναγορεύθηκε Επίτιμος Πρόεδρος από τη Διεθνή Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης.

Πάντα χαμηλών τόνων και χωρίς ο ίδιος να επιθυμεί την προβολή, ο Νάισμιθ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1937 σε ηλικία 76 ετών. Δύο χρόνια αργότερα, στις 28 Νοεμβρίου του 1939 απεβίωσε μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε ηλικία 78 ετών. Η κηδεία του έγινε στο Λώρενς του Κάνσας.