7 Νοεμβρίου 1920: ο Μπενίτο Μουσολίνι ιδρύει το Εθνικιστικό Φασιστικό Κόμμα του και κηρύσσει τον εαυτό του Δούκα ή ηγέτη του.

Ο φανφαρόνος Μουσολίνι ρητορεύει..

Κατά το μεσοπόλεμο η βαθύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση των ευρωπαϊκών χωρών έφερε τη γέννηση ενός νέου πολιτικού φαινομένου, το φασισμό.

Ονομάστηκε έτσι στην Ιταλία από το "Εθνικό Φασιστικό κόμμα" του Μπενίτο Μουσολίνι (fascio = δέσμη, σύμβολο των συγκλητικών στην αρχαία Ρώμη).

Οι πρώτες φασιστικές οργανώσεις στην Ιταλία εμφανίστηκαν το 1919 και το 1921 δημιούργησαν το φασιστικό κόμμα.

Ο Μουσολίνι, διευθυντής παλιότερα της σοσιαλιστικής εφημερίδας "avanti", κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο μετατρέπεται σε άκρο εθνικιστή. Στρέφεται κατά του σοσιαλισμού, αλλά και του καπιταλισμού.

Εκμεταλλευόμενος την οικονομική και κοινωνική κρίση της Ιταλίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και κατακρίνοντας την ανικανότητα των φιλελεύθερων κυβερνήσεων της Ιταλίας επιζητούσε ένα δυναμικό καθεστώς που θα αναστήλωνε το κράτος και θα του προσέδιδε μεγαλείο. Με αυτές τις αρχές ιδρύει τον πρώτο "Ιταλικό δεσμό πάλης", με μέλη ετερόκλητα στοιχεία. Το 1920 αναδιοργανώνεται το φασιστικό κίνημα και στρέφεται κατά των εργατικών σωματείων και των απεργιών, κατά των σοσιαλιστών, κομμουνιστών και κομμάτων της αριστεράς.

Το φασιστικό κόμμα ενισχύεται από μεγαλογαιοκτήμονες και μεγαλοβιομήχανους, συγκαλυμμένα από τους αρχηγούς του στρατού και της αστυνομίας, και ασκεί πολιτική τρομοκρατίας.

Το 1922 ο Μπενίτο με μερικές χιλιάδες οπαδούς του κάνουν τη λεγόμενη "πορεία προς τη Ρώμη". Ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ τον ορίζει πρωθυπουργό. (Στη φωτογραφία είναι με κοστούμι και γραβάτα)

Η φασιστική Ιταλία έχει γίνει μονοκομματικό, ολοκληρωτικό κράτος. Ο αρχηγός (ντούτσε) επιβάλλει τον έλεγχο της νεολαίας με υποχρεωτική ένταξη σε οργανώσεις, χρησιμοποιεί για προπαγάνδα υπέρ του καθεστώτος το ραδιόφωνο και τον τύπο, που λογοκρίνονται. Τα εργατικά συνδικάτα καταργούνται και αντικαθίστανται από μικτά συμβούλια εργαζομένων και εργοδοτών ελεγχόμενα από το μόνο νόμιμο κόμμα, το φασιστικό.