Ήταν από τους πρώτους που από το 1980 είχε αναφερθεί στην αγορά της πληροφορίας. Τα δύο πιο πρόσφατα βιβλία του ήταν το ''Η ανολοκλήρωτη Επανάσταση και το ''Τι θα κάνουμε: Πως ο Νέος Κόσμος της Πληροφορίας θ'αλλάξει τη Ζωή μας'' (1997). Ηταν μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανολογίας των ΗΠΑ και της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών της Αθήνας, εχρίσθει διοικητής της λεγεώνας της τιμής από την Ελληνική Δημοκρατία, ενώ πρόσφατα αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Πληροφορικής του ΑΠΘ.
Ο Δερτούζος ήταν συνιδρυτής πολλών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, διετέλεσε σύμβουλος πολλών μεγάλων οργανισμών στο τομέα της στρατηγικής χρήσης της πληροφορίας, ενώ μετείχε και στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων των ΗΠΑ. Είχε βραβευτεί για το ερευνητικό, αλλά και το εκπαιδευτικό του έργο από το Institute of Electrical and Electronic Engineers (IEEE), κι είχε βραβευτεί με το βραβείο Terman (ως καλύτερου δασκάλου) από τον Αμερικανικό Σύνδεσμο Τεχνικής Εκπαίδευσης (American Society for Engineering Education).
Ήταν σύμβουλος της Ελλάδας επί εποχής Ανδρέα Παπανδρέου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πρόγραμμα ESPRIT, της Αμερικανικής Συμβουλευτικής Ομάδας για τα συστήματα του Λευκού Οίκου επί Κάρτερ. Εκπροσώπησε τις ΗΠΑ, επί Αλ Γκόρ, στο Νταβός στη συνδιάσκεψη των G7 το 1995, και το 1998 συμπροήδρευσε του Παγκόσμιου Οικονομικού Βήματος στο Νταβός, για την Κοινωνία του Δικαίου.
Τελευταία προσπάθειά του ήταν να δώσει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή μια πιο φιλική μορφή. Ηταν ένας απολογητής του ''human-centric computing'', όπως συχνά έλεγε ο ίδιος. Αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειάς του ήταν το πρόγραμμα Oxygen στο ΜΙΤ, ο σκοπός του οποίου σκιαγραφείται στο τελευταίο του βιβλίο, που φιλοδοξούσε να μετατρέψει τον υπολογιστή σε αφανή και χρήσιμο σύντοφο του ανθρώπου, όπως το οξυγόνο.
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στη δημιουργία του World Wide Web Consortium. Ο εφευρέτης του World Wide Web και του υπερσυνδέσμου, Τιμ Μπέρνερς Λι, αναφερόμενος στη συμμετοχή του στενού του φίλου σε αυτήν την προσπάθεια είχε πει: «Σε εκείνο το χρονικό σημείο είχα μία ημιτελής τρελή ιδέα. Ο Μιχάλης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή της. Πήρε τα κομμάτια από τις σκέψεις μου και τα συνέθεσε για να δημιουργήσει τη συνολική εικόνα. Μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει. Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης πιθανότατα να μην υπήρχε και το World Wide Web Consortium. Η ηγετική δύναμή του, η καθαρότητα της σκέψης του και η ζεστασιά της καρδιάς του ήταν μία συνεχής υποστήριξη για μένα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου